Γιωργάκη που πήγε ο ήλιος μας οέο?

Τι έγινε ρε παιδιά σήμερα? Άνοιξα τα πατζούρια και έμεινα άναυδη? Όλα γύρω μου έχουν πάρει μια - καθόλου γλυκιά- καφέ απόχρωση, και μας κατακλύζει μια μουντούχλα που σε κάνει να θέλεις να ξαναχωθείς κάτω από τα παπλώματα και να μείνεις εκεί μέχρι να περάσει... Μήπως ο Γιωργάκης πούλησε τελικά τον ήλιο στους Γερμανούς για να ξεχρεώσουμε και μας αφήνει να το αντιληφθούμε από μόνοι μας αντί να μας το ανακοινώσει? Τι να πω...
Κατ' αρχάς πως δεν θα ξεμυτίσω από το σπίτι σήμερα, καθόλου... Νομίζω πως το σύμπαν μας λέει να μείνουμε εντός, εμένα προσωπικά μου το λέει σίγουρα, και θα ακολουθήσω τις συμβουλές του δράττωντας την ευκαιρία για να ταχτοποιήσω λίγο το γραφείο μου και να συμμαζέψω το χάος που κυριαρχεί στα ντουλάπια της κουζίνας μου.. (ναι το ξέρω πως όλο το γράφω αλλά δεν το κάνω, νομίζω όμως πως είναι now or never...)
Δεύτερον πως εχτές γνώρισα επιτέλους την Ιουστίνη και ενθουσιάστηκα.. Αυτή η επτανησιακή καταγωγή δίνει άλλον αέρα, τελεία και παύλα.. Και η αγαπημένη μας co- blogger είναι η ζωντανή απόδειξη πως η κουλτούρα μπορεί να βγαίνει και σε απολύτως φιν φον περιτύλιγμα όταν το σύμπαν έχει κέφια...
Και πως περάσαμε όπως πάντα υπέροχα στο Salon, με γέλια πολλά, με ποτά και με παρέα σούπερ... Και international above all...
Τέλος, τρώω τα τελευταία μακαρόν με τον πρωινό καφέ μου, σας φιλώ γλυκά όλους, σας καλημερίζω, σας εύχομαι να έχετε μια υπέροχη και λαμπερή - κόντρα στον βρωμόκαιρο- εβδομάδα και πάω τρέχοντας να διαβάσω blogs...