Wednesday, November 10, 2010

Τα αρώματα της ζωής μου...

Το τελευταίο πράγμα που διάβασα χτες βράδυ πριν πάω να κοιμηθώ ήταν το ποστ της Elekat ... Και έτσι ήταν φυσικός και επόμενος ο συνειρμός μια που σκεφτόμουν για ώρα μετά πόση σημασία έχουν στην ζωή μου οι μυρωδιές... Θυμάμαι ας πούμε ακόμα πάρα πολύ έντονα το άρωμα της μαμάς μου όταν ήμουν μικρή... Opium του Yves St Laurent.. Βαριά μυρωδιά, ανατολίτικη αλλά της πήγαινε απίστευτα και εγώ καθόμουν και χάζευα  για ώρες μαγεμένη το μεγάλο, βαρύ κόκκινο μπουκάλι με την μαύρη φούντα...  

Αργότερα, γύρω στα 15 μου, ανακάλυψα όπως και τα περισσότερα κοριτσάκια της ηλικίας μου, την Fidji... Ήταν η κολώνια που μου έφερνε για δώρο πάντα (μαζί με μια ζακέτα Lacoste) ο αγαπημένος μου της εποχής εκείνης - αχ αυτοί οι εφηβικοί έρωτες-  και κάτι σαν έθιμο του Rosey ταυτόχρονα... Μεγαλώνοντας ήρθε η Laura Biagiotti με το Roma που  ήταν σαν κίονας και μετά η Lolita Lempicka και ένα άρωμα σε μπουκάλι που έμοιαζε με κρυστάλλινο μήλο... Καμιά δεν φόρεσα για πάρα πολύ καιρό, απλά θυμάμαι τα ονόματα και τα μπουκάλια γιατί ήταν λιγότερο mainstream για την εποχή τους από αυτά που φορούσαν οι φίλες μου...


Μέχρι που, το 1992 ήρθε ο έρωτας!! Ο Thierry Mugler έβγαλε στην αγορά το Angel και εγώ βρήκα το άρωμα που φοράω μέχρι σήμερα... 

Και που δεν το καταλαβαίνω καν πια επάνω μου, μόνο καμιά φορά το μυρίζω στα ρούχα μου, όμως ξέρω πως μου ταιριάζει υπέροχα και πως είναι τόσο πολύ συνδεδεμένο στο μυαλό των δικών μου ανθρώπων με μένα που αν καμιά φορά δοκιμάσω κάτι άλλο το καταλαβαίνουν και μου το λένε... Ο δε Μάνος, ισχυρίζεται πως όταν δεν μυρίζω Angel νοιώθει σαν να κοιμάται με άλλη γυναίκα, και ενώ αυτό θεωρητικά θα έπρεπε να είναι ενδιαφέρον, εκείνου για κάποιον παράξενο λόγο δεν του αρέσει... Τι να πω? Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και στο μεταξύ τα ράφια του μπάνιου μου είναι γεμάτα από προϊόντα της σειράς.. Κρέμα σώματος, αφρόλουτρο, spray για τα μαλλιά, ακόμα και σαμπουάν έχω παρόλο που δεν το χρησιμοποιώ στην πραγματικότητα.. Και βέβαια, δεν έχω χάσει ούτε μια από τις υπέροχες, συλλεκτικές συσκευασίες που βγαίνουν κάθε χρόνο, εκτός από την τελευταία που όσο και αν έψαξα, δεν την βρήκα πουθενά..:-(


Πίσω στις μυρωδιές, για μένα το καλοκαίρι (που το Angel μου πέφτει λίγο βαρύ για κάθε μέρα) είχε μέχρι φέτος άρωμα Lemon Tart της Laura Mercier, ο Άρις που ακόμα ψάχνεται φοράει το Bleu της Chanel αλλα νομίζω πως θα καταλήξει κάπου αλλού τελικά, και κατά μια απίστευτη σύμπτωση τρεις από τους πιο σημαντικούς  και αγαπημένους ανθρώπους της ζωής μου, ο Μάνος, η Μαρία και ο Ζαννής, φοράνε την ίδια κολώνια..  Την Terre d' Hermes, μια υπέροχη μυρωδιά που αντανακλαστικά, μόλις την μυρίσω με πλημυρίζει ένα συναίσθημα ζεστασιάς και ασφάλειας...


Και βέβαια, να προσθέσω σε όλα αυτά το pillow spray μου του Molton Brown στο οποίο είμαι σχεδόν εθισμένη, το άρωμα των κεριών στο σπίτι που πρέπει να είναι βανίλια, γιασεμί, πούδρα ή αστερόσκονη, το άρωμα της βροχής πάνω στο γρασίδι ή των τζακιών που ανάβουν τον χειμώνα, την απίστευτα cozy αίσθηση του να ανοίγεις την πόρτα και το σπίτι να μοσχοβολάει φρεσκοψημένο ψωμί ή μπισκότα, αλλά και ένα παλιό, παμπάλαιο  και ταλαιπωρημένο πια γουρουνάκι του Άρι - το πρώτο του παιχνίδι - που το έχω πάντα στο κομοδίνο μου και όταν το μυρίσω με πάει πίσω, στην αρχή, τότε που ξεκινούσε το καλύτερο κομμάτι της ζωής μου... 


Ναι, ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου θα μπορούσε να γραφτεί με αρώματα.. Γι' αυτό και είναι πολύ σημαντικό για μένα να συνδιάζω ανθρώπους και στιγμές με συγκεκριμένες μυρωδιές που μου δημιουργούν αναμνήσεις "ζωντανές".. Που τις έχω ζήσει, τις έχω χαϊδέψει, τις έχω γευτεί, τις έχω μυρίσει.. Και που όταν κλείνω τα μάτια, με μια βαθιά ανάσα, μπορώ να τις ζωντανέψω μέσα στο μυαλό μου, στην πιο λαμπερή σκηνή, εκεί που παίζεται ξανά και ξανά, με διορθώσεις στο σενάριο, με άλλους φωτισμούς, συχνά με σκηνοθετικά ευρήματα  αλλά πάντα  με τους ίδιους πρωταγωνιστές, το έργο της ζωής μου.. Καλημέρα!!

Υ.Γ. Έχω μια θεωρία βέβαια σε σχέση με το ποστ της Ελένης... Πως εκείνοι που δεν πλένονται και που μυρίζουν άσχημα είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν active σεξουαλική ζωή.. Όταν ξέρεις πως μέσα στην μέρα κάποιος ή κάποια θα σε φιλήσει, θα σε αγγίξει, και σίγουρα θα σε μυρίσει - για να μην μπω σε περισσότερες λεπτομέρεις και αλλάξει σήμανση το ποστ-  φροντίζεις να είσαι καθαρός και περιποιημένος... Εκτός αν τα έχεις με τον Ναπολέοντα που όπως ξέρετε έγραφε στην Ιωσηφίνα "Έρχομαι, μην πλυθείς.."

Και να βάλουμε και λίγη μουσικούλα σήμερα, από την ταινία το Άρωμα φυσικά...

>

12 comments:

Μιλ1 said...

Υπέροχο ποστ, υπέροχη ιδέα... Τόσο που θα 'θελα κάποια στιγμή να την κλέψω και να αραδιάσω κι εγώ χιλιάδες μυρωδιές που με έχουν συμαδέψει!!!
Και μένα η μαμά μου (όταν ήμουν μικρούλα) φορούσε Opium ...και Poison. Επίσης νομίζω πως θα πάω καρφωτή να μυρίσω την Terre d'Ηermes για τον αντρούλη μου που λατρεύει τις κολώνιες :)
Φιλιά :)
Μοσχοβόλησε η μέρα!

La Gigi said...

σου αρέσουν τα βαριά αρώματα μπουμπού τελικά. εγώ δεν μπορώ να φορέσω κανένα από αυτά, νοιώθω ότι πνίγομαι! καλά ε; φαντάζεσαι να έχεις βρει τον τέλειο γκόμενο και να φοράει το πιο χάλια άρωμα; και να μη θέλει και να το αλλάξει; καταστροφή... φαρενάιτ ας πούμε ούτε να το σκεφτώ δε μπορώ!
φιλιά

aremare said...

Ωραιο μυρωδατο ποστακι!!
Fidji... H πρώτη που θυμαμαι, μαζί με την tamango πςςς μεγαλεία!
Η Angel ενώ μου αρεσει σε καποια συγκεκριμένα ατομα,σε μένα δεν κολλαει καθόλου.
Και εχω ενα προβληματακι γενικά, αυτα που μου αρεσουν σε μένα, δεν αρεσουν στους αλλους ( στον αντρα μου βασικά).
Μου αρεσει η black orchid Tom Ford,- του αρεσει, Le baiser du Dragon cartie,( και parfum),
μου αρεσουν κατι burgari,- ουτε να τα μυρισει..κατι πρωινα Ester launder,- τα σιχαίνεται.
Μεγάλο πρόβλημα και αυτό!Ασυντόνιστοι στην οσφρηση.
Βέβαια το διαφραγμα μου και ρινιτιδα τόσα χρόνια, την εκαναν την ζημιά!
Και συμφωνω για το να μυριζει το σπίτι ψωμάκι η μπισκότο!!
Αφού εγω η ανεπροκοπη και εψησα ψωμί για περιπου αυτον τον σκοπο.
Και ερχονται και τα μπισκοτακια...

Anonymous said...

Δεν ήξερα τι άρωμα φοράς αλλά πρέπει να βεβαιώσω ότι σου πηγαίνει υπέροχα!
Ο γνωστός

Anonymous said...

Kai o Manos kai i Maria kai o Zannis forane tin idia kolognia? Epeidi tin forao kai ego pao na tin allaxo giati egine tou sirmou. xaxaxaxa! Les na tin foraei kai o P.?
Z. opos Zorro

elekat said...

Οντως φίλη μου, σου πάει πολύ αυτό το άρωμα και η πλάκα είναι ότι το φόραγε μια πελάτισα προχθές και όταν μπήκε μέσα μούρθες στο μυαλό εσύ!
Είναι ωραίο να χαρακτηρίζει κάποιον το άρωμά του αν και του άντρα π.χ. δεν του αρέσει ποτέ να ξαναπαίρνει το ίδιο άρωμα με το προηγούμενο!
Κάθε φορά μου καταφτάνει με καινούρια μυρωδιά!
Το Fidgi είχα κι εγώ πρώτο άρωμα και μετά το Fendi!
Μετά κατά καιρούς έπαιρνα διάφορα αλλά εδώ και 1 χρόνο τώρα έχω κολλήσει με το Flora του Gucci.
Σχετικά μ'αυτό που λες ότι άνθρωποι με active σεξουαλική ζωή θεωρητικά είναι και καθαροί, συμφωνώ αλλά υπάρχουν και πολλοί που δεν τους ενδιαφέρει, δυστυχώς...
Είναι θέμα παιδείας πιστεύω και όχι τόσο κοινωνικής τάξης ή εθνικότητας...

p.s. Μου έχεις εξάψει την περιέργεια με το pilow spray στο οποίο έχεις αναφερθεί πολλάκις!
Από που να το πάρω;;

Multi psi said...

To Angel sou paei fovera!!!! H myrodia tou pia se fernei panta sto myalo mou!!! Episis i mama mou forage tin Opium pfff!!! varia kolonia!!! Ego eixa kolisei mikri stin White Linen kai meta apo Ameriki (edo den kykloforise pote)eferna tin 360 tou Perry Ellis.....kollao xronia stis idies kolognies...H sygekrimeni pia den yparxei alla kratao ena teleytaio mpoukali kai to prosexo san kori ofthalmou kai to forao area kai pou opote thelo na ksanathimitho tin myrodia tis... Mou aresoun oi freskes myrodies, pou myrizoun sapouni kai kathariotita syxenomai tis varies glykes myrodies pou se myrizoun apo mia ora makria!!! O andras mou foraei tin Extreme (syllektiki) tou Tom Ford!!! den allazei kai aytos eykola!!! Ego ta teleytaia xronia forao tin JLo tis Jenifer Lopez....afti pou arese kai stin agapimeni "pos tou pan ta mple" Georgia!!! freskia, kai kathari diakritiki myrodia!!kai fysika.....meta apo diki sou anakalypsi to pillow spray tou Molton Brown kai koimame ton ypno tou dikaiou.....opote exo ypno fysika!!!!

δεσποιναριον said...

Παρ' ολο που εχω αρκετα, δεν εχω κανενα απο αυτα. Για τον ιδιο λογο που αναφερει η τζιτζομελισσουλα. Μου ερχονται βαρια. Κατα καιρους εχω αναφερει τα δικα μου αγαπημενα αλλα τα γραφω για ανακεφαλαιωση. Ακουα ντι Παρμα (δεν την αλλαζω με τιποτα ειναι για μενα ο ορισμος της κομψοτητας σε μυρωδια ), Eau d' Issey γιατι εχει την μυρωδια της μαργαριτας του αγρου. Un jardin en Mediterranee Hermes, CHANEL Mademoiselle, και το πιο βαρυ που μπορω να αντεξω ειναι το Cashmir Mist. Αλλα εκεινο που μ' αρεσει πολυ ειναι να συνδιαζω αρωματα με στυλ και διαθεση. Εκει το διασκεδαζω αφανταστα.
Φιλακια αρωματικα!

Anonymous said...

Αυτό που δεν σου είπα το πρωί είναι πως ασχολούμαι και με το Internet!
Δημήτρης Λ.

Talisker said...

Μου αρεσει το αρωμα να ταιριαζει στον ανθρωπο που το φοραει
κι ακομα περισσοτερο μου αρεσει μια μυρωδια να μου θυμιζει μετα εναν ανθρωπο ...

το δικο μου αγαπημενο χρονια τωρα ειναι το Light Blue
και παλαιοτερα το LouLou...

Δεν μου εχει ταιριαζει καμια αλλη τοσο καλα και ειμαι απο αυτους που δεν αλλαζουν ευκολα αρωμα:::))))

Μου αρεσει ομως τρελλα να συλλεγω μπουκαλια με αρωματα κι ας μην τα φορεσω ποτε οπως καταλαβαινεις με τοσα μπουκαλακια εδω βρηκα τη χαρα μου!!::))))))

Anonymous said...

Νομίζω πως αυτό με τη σταθερότητα στην κολώνια είναι κλασικό αιγοκερίσιο ;) Εγώ ξεκίνησα με τη Lolita (super συσκευασία) και εδώ και αρκετά χρόνια επιμένω σταθερά με την One (Dolce Gabbana). M'αρέσει και που οι άλλοι με θυμούνται από το άρωμα μου, όπως μου αρέσει που έχω συνδέσει ανθρώπους και συναισθήματα με μυρωδιές. Ισχυρή αίσθηση η όσφρηση! Υπάρχουν μυρωδιές από τα παιδικά μου χρόνια πχ, που ακόμα και τώρα τις αναγνωρίζω αμέσως και το μυαλό ταξιδεύει στη στιγμή.

Υ.Γ. Τώρα διάβασα και το προηγούμενο ποστ...όντως κυριαρχεί μια γενικότερη μιζερόαπογοήτευση...Αλλά δε το βάζουμε κάτω...Χαμογελάκι και προχωράμε. Για όσο. Φιλιά! :)

fevis said...

Μου αρέσουν πολύ αυτά τα ποστ και τα σχόλια που ακολουθούν και που με κάνουν να μαθαίνω λεπτομέρειες από την ζωή σας και προτιμήσεις σας.. Είναι σαν να ερχόμαστε πιο κοντά και να γνωριζόμαστε καλύτερα.. Και τελικά το συμπέρασμα είναι ένα.. Πως η ζωή μας είναι μια σειρά από μυρωδιές που φέρνουν αναμνήσεις.. Φιλιά πολλά...