Tuesday, November 30, 2010

Σ΄αγαπάω αλλά....


Κάποιος μου ευχήθηκε προχτές να έχω την συνείδηση μου ήσυχη και να κοιμάμαι ήρεμη τα βράδια.. Υπονοώντας πως θα έπρεπε μάλλον να ξαγρυπνάω και να με τρώνε οι τύψεις.. Λυπάμαι αλλά κοιμάμαι σαν πουλάκι.. Σε αφράτα πουπουλένια παπλώματα, και μαξιλάρια αρωματισμένα με "air of dreams".. Και δεν μετανιώνω για τίποτα γιατί ότι κάνω - οτιδήποτε όμως - είτε το έχω σκεφτεί πάρα πολύ, με το μυαλό μου, είτε το έχω αποφασίσει από ένστικτο, με την καρδιά μου..  Πάντως το έχω κάνει απολύτως συνειδητά... Όπως ακριβώς και  ότι δεν κάνω  κατά καιρούς, πάλι συνειδητά δεν το κάνω.. Γιατί δεν θέλω και όχι γιατί δεν μπορώ..  Ρισκάροντας να χάσω και χρόνο και ενέργεια αλλά και ανθρώπους, όμως τελικά η αλήθεια είναι πως όταν έρχεται η στιγμή να επιλέξω, διαλέγω πάντα αυτό που θέλει η ψυχή μου και όχι αυτό που θα έπρεπε, θα όφειλα, ή  θα επέβαλαν οι συνθήκες.. Είμαι πολύ κακή στα πρέπει, στις πιέσεις, και στις απαιτήσεις, και δεν έχω καμιά αίσθηση πραγματικής υποχρέωσης παρά μόνο απέναντι στο παιδί μου... Τόσο απλά...

Υ.Γ. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πίκρα στις ανθρώπινες σχέσεις, ότι είδους και αν είναι, από το να μετράς και να υπολογίζεις μπακαλίστικα τι έδωσες και τι πήρες, κάθε στιγμή..  Αν έμαθα κάτι  μέσα από το ταξίδι μου σ΄αυτή την ζωή μέχρι σήμερα - που και ενδιαφέρον ήταν και συχνά παράτολμο, αλλά πάντα εποικοδομητικό - είναι πως μια που δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει (και ούτε καν αν θα υπάρχει) αύριο, πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε larger than life όσο περισσότερο  και όσο πιο συχνά μπορούμε.. Ειδικά στα αισθήματα.. Και να αφηνόμαστε, και να ρισκάρουμε, και να αγαπάμε, και να απογειωνόμαστε, και να πέφτουμε, και να σηκωνόμαστε ξανά, και να παθιαζόμαστε, και να θυμώνουμε, και να ερωτευόμαστε, και να πληγωνόμαστε, και να δίνουμε ευκαιρίες, και να συγχωρούμε... Και να ζητάμε και συγγνώμη όταν πρέπει, και να κλαίμε όταν χρειάζεται... Κυρίως όμως  να γελάμε... Πολύ και δυνατά..  To make a long story short, να ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες της ψυχής μας στην ζωή τις εμπειρίες και τους ανθρώπους, και όπου μας βγάλουν...

Και τελικά, οκ, προφανώς δεν είμαι το καλύτερο παιδί του κόσμου, ούτε το πιο εύκολο, αλλα τι να κάνουμε τώρα? Sue me.. Τουλάχιστον όμως εγώ δεν ευχήθηκα ποτέ σε κανέναν να χάσει τον ύπνο του για λογαριασμό μου...
Καλημέρα μας και να έχουμε μια όμορφη, ροζ, και γεμάτη μέρα...:-)

Υ.Γ. Και το τραγουδάκι αφιερωμένο εξαιρετικά... Γιατί η αγάπη είναι το ανθεκτικότερο των συναισθημάτων... Θες δεν θες...

11 comments:

Anonymous said...

το ξερεις το τραγουδι που λεει" σ οποιον αρεσουμε,για τους αλλους δε θα μπορεσουμε"?μεγαλωνοντας,καταλαβα ποσο δικιο ειχε ο ποιητης!και τωρα αλλαζω πλευρο,ζζζζζζζ!!!
χρυσα

Multi psi said...

PFFFFFFF!!!!!!! Ayto to ti sou edosa kai ti mou edoses......to exo fai me to koutalaki xronia!!!!! kai peira alli mia geri dosi prosfata.....(ksereis esy!!!!)

Lekseis opos...."ependisa pano sou" kai tetoies symperifores ksereis ti tis ekana pia oristika???????

DELETE!!!!!!!!!!

Teleios omos!!!!!!!

Otan prosferoume, prosferoume me agapi....opos kai emeis me tin seira mas, oso kai opos mporoume.... o kathenas me tis dynatotites tou!! kai einai xazo kai geleio na to xtypame ston allon!!!

Den ksero an eimai mesa sto thema sou.....alla kati mou ekane klik me tin diki mou prosfati istoria!!!!

Giayto sou leo koritsaki mou, gyrise pleyro kai koimisou me oneira glyka!!!!!!

Anonymous said...

πολύ αλλά ΠΟΛΥ κουραστική αυτή η τακτική ορισμένων να μετράνε τι πήραν και τι έδωσαν και να κρατάνε λογαριασμό. Ας τον έχουν να τον χαίρονται - συμφωνώ απόλυτα ΔΕΝ αξίζει να χάνουμε τον ύπνο μας για κανένα (απο αυτους τουλάχιστον. Sorry αλλά υπάρχουν και σοβαρότερα ζητήματα)

Φιλιά!

Talisker said...

Συμφωνω τοσο που για πρωτη φορα στα χρονικα
δεν θα συμπληρωσω ουτε τελεια!


χχχχχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

Etsi sou eipe? Xaxaxaxxaxa!!! Theos!!!
Z. opos Zorro

La Gigi said...

εγώ έχω να πω ότι ή είσαι πολύ καλός άνθρωπος ή κάτι έχεις στο μυαλό σου. γιατί εμένα αν μου έλεγαν ελπίζω να κοιμάσαι ήρεμη τα βράδια θα απαντούσα, βρε δε μου πάτε στο διάολο λέω εγω; και το τραγουδάκι θα ήταν σφύριξα κι έληξες :))
φιλάκια πολλά

Anonymous said...

Πωπω υπόγεια νεύρα! Ποιος σε πείραξε να τον μαλώσουμε? Πάντως σημασία δεν έχει τι λένε οι άλλοι αλλά τι κάνεις εσύ. Και αφού κοιμάσαι ήσυχη τα βράδια κάτι παραπάνω θα ξέρεις.
Υ.Γ. Σου έστειλα mail με χιόνι. Ζήλια!
Θοδωρής

δεσποιναριον said...

Ομορφα τα λες και η αγαπημενη Μουλτι πσι επισης. Ειλικρινα δεν εχω να προσθεσω κατι σημερα, και προσθετω οτι πρεπει να καθησει καποιος διπλα σου για 5 λεπτα και να σου μιλα κοιτωντας σε στα ματια για να καταλαβει τι παιδι εισαι. Αυτο εχω να πω μονο. Και μπορει να ακουγεται σαν υμνολογια αλλα δεν ειναι, Η εκφραση της επισης αγαπημενης Σο Φαρ Σανσαϊν ειναι ακριβως αυτο που εισαι. Τα φιλακια μου!

elekat said...

Οποιος θέλει να βάλει τον άλλον στα δικά του καλούπια, ειδικά αν ο άλλος είναι και ελεύθερο πνεύμα, είναι πάντα ο χαμένος!

Anonymous said...

Εμένα θα με ενδιέφερε να μην κοιμάσαι φρόνιμα τα βράδια.
Ο γνωστός

fevis said...

χρύσα@ Το ξέρω, το ξέρω.. Και είναι και από τα αγαπημένα μου..:-) Φιλιά!!!

Multi Psi@ Τελικά αγαπημένη μου, δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή προχωράει.. και μαζί αναδιπλωνόμαστε και εμείς και οταν πρέπει, πατάμε το delete και πάμε παρακάτω.. Φιλάκια..

Chrysoulaki@ Αν ρωτάς εμένα, ο μόνος άνθρωπος για τον οποίο χάνω τον ύπνο μου, κυριολεκτικά και μεταφορικά, είναι ο Άρις.. Κατά τα άλλα ευτυχώς κοιμάμαι πολύ ήρεμα..:-))

Talisker@ Το ήξερα πως εσύ ειδικά θα συμφωνούσες...Φιλάκια..:-)))

Τζίτζι@ Είμαι πολύ καλός άνθρωπος εκεί που αγαπάω πολύ μπουμού μου.. Κατά τα άλλα μπορώ να είμαι και τεράστια γαϊδούρα..:-))

Θοδωρής@ Το πήρα και έσκασα από την ζήλια μου.. Αλλάζει όμως ο καιρός λένε οι πληροφορίες μου..Χα!

δεσποινάριον@ Αχ φιλενάδα μου, σε ευχαριστώ πολύ.. Παρόλα αυτά, δεν είμαι ο ευκολότερος άνθρωπος του κόσμου, να το ξέρεις..:-) Φιλάκια πολλά..

elekat@ Αυτό ξαναπές το...:-)))

Ο γνωστός@ Κρίμα που θα στο χαλάσω αλλά κοιμάμαι πάρα πολύ φρόνιμα..:-)