Wind of change...

Η σημερινή Δευτέρα είναι αλλιώτικη από τις άλλες... Είναι η πρώτη Δευτέρα μετά από καιρό που κάτι μοιάζει να πρόκειται να αλλάξει στην πόλη αλλά και την χώρα που ζούμε... Η Αθήνα υποδέχεται έναν δήμαρχο ανεξάρτητο για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, και κυρίως, έναν άνθρωπο που αποπνέει έναν άλλου είδους πολιτισμό και ένα άλλου είδους ήθος.. Μένει να το δούμε και στην πράξη βέβαια, αλλά το μήνυμα δόθηκε και αυτό είναι το πιο σημαντικό.. Οι καιροί αλλάζουν, ο κόσμος παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και δείχνει εμπράκτως πως έχει ανάγκη από καινούρια πρόσωπα, από ευρύτερους πολιτκούς σχηματισμούς και το κυριότερο, πως η εποχή της μεταπολίτευσης και του αυστηρού και φανατικού δικοματισμού περνάει πια οριστικά στο παρελθόν..  Και παρόλο που τα αποτελέσματα του δήμου Θεσσαλονίκης μέχρι την ώρα που γράφω αυτό το ποστ παραμένουν οριακά -350 ψήφοι διαφορά υπερ του Γιάννη Μπουτάρη-  είναι ανακουφιστικό το ότι  και η συμπρωτεύουσα δείχνει να ξύπνησε επιτέλους να θέλει να βάλει στην άκρη όλες αυτές τις φωνές από το παρελθόν.. Πολιτικές και θρησκευτικές... Ακόμα και αν ο κύριος Μπουτάρης δεν εκλεγεί πράγμα μάλλον απίθανο, η διαφορά θα είναι τόσο ελάχιστη που κανείς δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει το νόημα της..

Τελικά οι κρίσεις κάθε είδους φέρνουν κάθαρση.. Και μαζί ευκαιρίες που αν τις εκμεταλλευτούμε σωστά, με ψυχραιμία και σύνεση, θα μας πάνε  αργά ή γρήγορα παρακάτω.. Και το μέλλον είναι πάντα καλύτερο ειδικά όταν έχει κερδιστεί με δυσκολίες, θυσίες, πόνο και δάκρυα.. 

Εποχή ανακατατάξεων λοιπόν, και αυτή την ξεχωριστή Δευτέρα του Νοέμβρη ας ξεκινήσουμε να κάνουμε τις αλλαγές που χρειαζόμαστε σε κάθε επίπεδο και σε κάθε τομέα της ζωής μας... Και ναι, δεν είναι σίγουρο το αποτέλεσμα, πάντα τα πειράματα και τα καινούρια πράγματα έχουν ρίσκο, όμως αν δεν ρισκάρουμε και αν δεν ξεβολευτούμε δεν θα κερδίσουμε ποτέ και τίποτα.. Και στην τελική, ακόμα και αν όλα πάνε στραβά και τίποτα δεν γίνει όπως το θέλουμε, το φανταζόμαστε ή το έχουμε ανάγκη, θα έχουμε ζήσει τουλάχιστον μια νέα διαδρομή.. Και στην πορεία της θα έχουμε αυναντήσει ανθρώπους και θα έχουμε μάθει πράγματα που σίγουρα θα μας φανούν χρήσιμα στο μέλλον.. Και μέσα από την όποια δοκιμασία θα βγούμε δυνατότεροι, σοφότεροι και ωριμότεροι.. Δηλαδή, μιλάμε για win win situation... 

Καλή μας εβδομάδα λοιπόν, και καλημέρα σε χρώμα ροζ και mood αισιόδοξο και χαμογελαστό... Και παρόλο που στο σημερινό ποστ ταιριάζει γάντι το τραγούδι του κουμπάρου που λέει "Καιρός να πάμε παρακάτω", εγώ θα σας βάλω κάτι που αγαπώ πολύ, πολύ περισσότερο.. Enjoy...

UPDATE: Ότι πρέπει ντε και καλά να ανήκω ιδεολογικά ή στην Νέα Δημοκρατία ή στο Πασόκ - ή και στην αριστερά έστω- δεν το είχα αντιληφθεί μέχρι να διαβάσω τα σημερινά ανώνυμα σχόλια τα οποία ανεβάζω εκτάκτως επειδή είναι πολιτικού περιεχομένου και έχουν ενδιαφέρον.. Να σας ενημερώσω λοιπόν ότι δεν ξέρω αν είμαι καπιτάλα ή όχι, αλλά σίγουρα δεν είμαι ούτε Νέα Δημοκρατία, ούτε Πασόκ, ούτε Αριστερή.. Γι΄αυτό άλλωστε και έχω να ψηφίσω μια γερή δεκαετία..  Είναι κρίμα πάντως που - όπως φαίνεται από αυτά που γράφετε- αδυνατείτε να σκεφτείτε έξω από κουτί .. Και που νομίζετε πως όλοι χωράνε υποχρεωτικά μέσα στις ίδιες ετικέττες...