Sunday, February 27, 2011

Gastronomy and friends...

Απόγευμα Κυριακής.. Έξω κάνει κρύο.. Κανονικά.. Εχτές το βράδυ βγαίνοντας από τον Τηλέμαχο στην Κηφισιά γύρω στις 2 τα ξημερώματα έριχνε ένα ψιλό χιονόνερο που σχημάτιζε μια διάφανη παγωμένη κρούστα πάνω στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.. Πέρασα όμορφα αυτές τις μέρες.. Και παράξενα μαζί.. Είχαν γέλια πολλά και κουβέντες εξομολογητικές πάνω από αχνιστές κούπες καφέ ή γύρω από τραπέζια, είχαν εκπλήξεις ευχάριστες, είχαν όμως και θυμό πολύ, και τσακωμούς και πίκρα.. Παρόλα αυτά όμως, το aftermath πάλι κάπως τα κατάφερε και είναι θετικό.. Είναι η Πολυάννα σε συνδυασμό με τον σύμπαν που έχει τα δικά του σχέδια μάλλον, και όταν εμείς προσπαθούμε να εφαρμόσουμε τα δικά μας ξεκαρδίζεται.. Τέλος πάντων.. 


Πϊσω στην χτεσινή βραδιά, ο Τηλέμαχος δεν είναι από τα μαγαζιά για τα οποία πετάω την σκούφια μου - πολυ κρέας στεγνό, χωρίς σαλτσούλες που κάνουν το φαγάκι πάντα πιο νόστιμο- όμως ο Γιώργος μας εντυπωσίασε τελικά με ένα πολύ νόστιμο ταρτάρ και με μια πειραγμένη "μαγειρίτσα" πηχτή και σερβιρισμένη πάνω σε ψημένες φέτες ψωμιού που ήταν so very yummy που τα εξαφάνισα και τα δύο με συνοπτικές διαδικασίες...


(To λατρεμένο Ivy πιο παρείστικο και cozy από ποτέ όπως το φαντάστηκε και το έκανε πραγματικότητα (ο επίσης λατρεμένος) Στέλιος Πενταρβάνης...)

Λίγες ώρες πριν, το μεσημέρι στο Ivy μαζί με τον Στέλιο, ξεκινήσαμε τις βότκες από νωρίς και δοκιμάσαμε τα καινούρια πιάτα δια χειρός Χρύσανθου Καραμολέγκου - ορίστε σας λέω και τις νέες "καυτές" συνεργασίες της πόλης πριν ακόμα ανακοινωθούν επισήμως- που ήταν απλά μαγικά.. Ο Χρύσανθος είναι ο πιο ταλαντούχος έλληνας chef και δεν το λέω επειδή είναι και φίλος μου.. Καταφέρνει να παίρνει τα πιο ταπεινά υλικά και να τα μετατρέπει σε αριστουργήματα.. Έτσι, ένα κομμάτι χαλούμι ήρθε ψημένο μέσα σε κόκκινο κρασί με τραγανές πιτούλες και ένα απίστευτο πέστο, τα ραβιόλια γεμισμένα με παρμεζάνα και προσούτο είχαν από πάνω ένα λάδι από δεντρολίβανο που τα απογείωνε και το ριζότο  επίσης με προσούτο και παρμεζάνα συν ένα touch ρόκας ήταν το καλύτερο που έχω φάει τον τελευταίο καιρό.. Δεν χρειάζεαι να είναι κανείς μάντης για να καταλάβει πως σε λίγο καιρό το αγαπημένο μου στέκι θα είναι ένα από τα πιο hot spots της πόλης για καλό φαγητό σε νορμάλ τιμές...

(H Fuga...)

 Βάλτε τώρα σε όλα αυτά και την Παρασκευή βράδυ  που πήγαμε στην Fuga, το ιταλικό εστιατόριο του Μεγάρου Μουσικής, και θα δείτε πως τρεις μέρες έτρωγα σαν γουρουνάκι (αλλά δεν μετάνοιωσα ούτε μια μπουκιά).. Θέλω καιρό τώρα να γράψω για την Fuga.. Θεωρητικά εμένα δεν έπρεπε καθόλου να μου αρέσει εκεί.. Πολύ κουλτουριάρικο το περιβάλλον και ο ιδιοκτήτης έχει και την Σπονδή.. Do the math και θα καταλάβετε πως το ότι τρελάινομαι να πηγαίνω - τρελαίνομαι πραγματικά όμως και με την πρώτη ευκαιρία πάω τρέχοντας-  κάτι πάει να πει... Δεν είναι μόνο που από τις τεράστιες τζαμαρίες η φωτισμένη Βασιλίσης Σοφίας σε κάνει να χαζεύεις όλη την ώρα σαν μπροστά σε έναν ζωντανό πίνακα, είναι και το φαγητό που είναι σούπερ νόστιμο και ταυτόχρονα σου κλείνει το μάτι πονηρά.. Η καρμπονάρα ας πούμε έρχεται με ένα ολόκληρο ποσέ αυγό επάνω που το σπας και το ανακατεύεις εκείνη την ώρα μόνος σου, και το αρνάκι που είναι τέλεια ψημένο πάντα, ροζ, συνοδεύεται από έναν πουρέ μελιτζάνας αέρινο και τραγανές πατατούλες του ονείρου.. Πλην όμως υπάρχει ο κανονικός πουρές πατάτας που είναι το highlight του μαγαζιού και το must συνοδευτικό για όλα τα πιάτα.. Ο ιταλός chef με το υπέροχο όνομα Πανταλέων! έχει δουλέψει χρόνια στην μπριγάδα του Joel Robuchon.... Και φυσικά ο πουρές δεν μπορεί να είναι στο επίπεδο του δασκάλου - που φτιάχνει απλά τον κορυφαίο πουρέ της γης- αλλά η συνταγή είναι η ίδια και σας διαβεβαιώ πως είναι από τους καλύτερους της Ευρώπης.. 


(Φωτογραφία του αυθεντικού διάσημου πουρέ του monsieur Robuchon..)

Ο Μάνος μας εξηγούσε την διαφορά, ο κύριος Robuchon χρησιμοποιεί για τον δικό του πουρέ ειδικό βούτυρο που φτιάχνεται αποκλειστικά και μόνο για εκείνον, εδική ποικιλία πατάτας που αγοράζει μόνο αυτός  (σε αναλογία 50-50 αυτά τα δύο) και φυσικά, τις διάσημες στους gourmet οπαδούς του σίτες τις οποίες παραγγέλνει σε ειδικό ράφτη!!!! Πράγμα που αποδεικνύει περίτρανα πως τίποτα στην ζωή δεν είναι τυχαίο.. Ούτε φυσικά πως στην Fuga υπάρχει και η τέλεια πανακότα με σορμπέ από καφέ on top για μένα που δεν αγαπώ τις σοκολάτες, παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις που έχουν να κάνουν μάλλον περισσότερο με την libido μου όπως θα έλεγε ο τρομερός γιατρός... 
Τέλος πάντων, στην Fuga δεν φάγαμε μόνο εννοείται, πιάσαμε και τις γνωστές κουβέντες μας και ξεσηκώσαμε όπως πάντα το μαγαζί με τα γέλια μας.. Η Doris που γέλασε μέχρι δακρύων τελικά, μου ορκίστηκε πως στο Λονδίνο η παρέα μας θα έκανε θραύση... Σαν δροσερό νεράκι στην έρημο θα μας έβλεπαν οι στεγνοί και σοβαροί βρετανοί που κατά βάθος όμως πεθαίνουν για λίγο χαβαλέ γι΄αυτό και το Momos ή το Elyse έχουν γράψει την δική του ιστορία στις εγγλέζικες νύχτες... Μάλιστα είχα και λίγο άγχος δεν σας το κρύβω γιατί στο διπλανό μας τραπέζι καθόταν η κυρία Νόνικα Γαληνέα με μια φίλη της και δεν θέλω να σας πω τι άκουσαν τα αυτιά τους.. Όμως σιγά μην μασάει η Νόνικα με την ζωή που έχει ζήσει από τέτοια.. Γι΄αυτό και όταν σηκώθηκε να φύγει μου έριξε μια χαμογελαστή- συνωμωτική ματιά, είμαι σίγουρη.. Νομίζω πως τελικά την διασκέδασε την κοβέντα μας όσο και εμείς.. 


 (Η πανακότα με το sorbet καφέ..)

Και για να κλείσω την περιγραφή ενός τριημέρου αφιερωμένου στην γαστρονομία - among others- θα σας πω ότι σήμερα έφτιαξα την καταπληκτική μου σούπα από μοσχάρι και λαχανικά.. Που έγινε σούπερ, χρησιμοποίησα και τα τελευταία δύο βιολογικά λεμόνια που μου είχαν μείνει και μοσχοβόλησε η κουζίνα.. Και ταίριαξε και ωραία με τον παγωμένο καιρό και με την διάθεση για cocooning που με τραβάει σαν μαγνήτης προς το κρεββάτι μου και το αφράτο παπλωματάκι μου για ένα απογευματινό χουζούρι με εφημερίδες, περιοδικά και την τηλεόραση να χαζοπαίζει στο background.. Και το βράδυ η Nova έχει το Ραντεβού στον Αέρα με τον George Clooney και μετά αν αντέξω λέω να δω και την τελετή των Oscar live.. 


(Η υπέροχη σουπίτσα μου...)


Υ.Γ. Φωτογραφίες δεν τράβηξα, είπα να μην κάνω πάλι τον γιαπωνέζο οπότε θα χρησιμοποιήσω ότι είχα και ότι βρω για να εικονογραφήσω το ποστ.. Και βέβαια, για να δείτε πως κανείς δεν με αφήνει να αγιάσω - κανείς όμως- εκεί που υπολόγιζα να ανεβάσω το ποστ και να πάω να κουκουλωθώ με ενημέρωσε ο Μάνος ότι βγήκε στην Φάρμα καινούριο αεροπλάνο ψεκαστικό - instant grow και πάω να το αγοράσω επειγόντως και να θερίσω όλα τα σπαρτά και τα orchards μου.. Αντίο ύπνε καλημέρα αγροτική ζωή.. Μόνο το να κλείσω μια εθνική οδό καίγοντας λάστιχα στα μπλόκα μου έχει μείνει για να μεταμορφωθώ στη τέλεια αγρότισσα... Καλό απόγευμα, καλή υπόλοιπη Κυριακή και πολλά, πολλά φιλιά...

12 comments:

BLUEPRINTS said...

όντως πολύ φαγητό είχε το τριήμερο λοιπόν... το σημαντικότερο βέβαια είναι να περνάτε καλά, φιλιά σε όλους

Anonymous said...

Pali kala giatii eixa arxisei na anisixo. Mou aresei pou kathe mera diavazo kati. Min to parkaneis me to fagito omos. Toulaxiston fate kai kanena sushi.lol
Z. opos Zorro

δεσποιναριον said...

Αχ δε μπορω, θα παθω παρακρουση η ξενητεμενη γκουρμεδιαρα. Τι παει να πει ψητο χαλουμι στο κρασι. Για λεγε! Ψαχνω για ορεκτικο για το επομενο τραπεζι μου.
Τα BBQ δε θα επρεπε να ειναι στεγνα, δε φανταζομαι να τα παραγγελνεις "γουελ νταν"
Τι παει να πει ειδικη ποικιλια πατατας. Πες του Μανου οτι εγω χρησιμοποιω Αϊνταχο γκολντ και μου κανει τελεια πιατα.
My kind of post! Φιλακια για καλη εβδομαδα.

elekat said...

Αυτός ο Μάνος ... είναι ο ΤΕΛΕΙΟΣ γευσιγνώστης και του βγάζω το καπέλο!!!
Sorry φιλενάδα .. αλλά τι να του πούμε εμείς που έχει φάει στη ζωή του τα καλυτερότερα, οι γευστικοί του κάλυκες είναι εκπαιδευμένοι ... σαν χρυσοί ολυμπιονίκες σε αγώνα δρόμου!!!
Οσφρηση, γεύση, ταλέντο... καί γνώση...
Α παπαπά το αγόρι μου...

Ο λόγος του για τα φαγητά είναι .. χρυσάφι Tiffany's!!!

Και είναι και δύσκολος ο άτιμος, δεν τον πιάνεις εύκολα...
Τρέμω στο τι να φτιάξω στο επόμενό μου dinner....-..))

wintersea said...

Αχ, θέλω αυτόν τον πουρέ... καλά και διάφορα άλλα (πλην της μαγειρίτσας), αλλά τον πουρέ κυρίως!

Η τελετή των Oscar, αν δεν την είδες τελικά, δεν είχε και μεγάλο ενδιαφέρον... από πλευράς παρουσίασης εννοώ - μα την Αν Χάθαγουεϊ??? Γιατί, για το σκέρτσο, το μπρίο και την τσαχπινιά της, ή για το χιούμορ της?? Μππρρρρ παγώσαμε!...

Άντε καλημέρα :))

Multi psi said...

To trello fagopoti....etsi eprepe na onomaseis to simerino post!!!

O poures stin Fuga....den pe ze te!!!

Xairome pou pernate kala.....

Filakia!!!!!

Anonymous said...

Φυσικά η Fuga μπαίνει στο πρόγραμμα την επόμενη φορά που θα είμαστε Αθήνα που νομίζω θα είναι στα τέλη του μήνα. Με τόσες περιγραφές με έπεισες.:-) Καλημέρα και καλή εβδομάδα από Λονδίνο που σήμερα έχει συννεφιά κρύο και ψιλόβροχο.
Θοδωρής

Anonymous said...

Το «ο Καραμολέγκος είναι ο καλύτερος Έλληνας σεφ και δεν το λέω επειδή είναι φίλος μου» το έχει γράψει και ο Αθήναιος.

STELIOS PENTARVANIS said...

Τώρα αν δεν το ξαναδώ το σχολιό μου μάλλον κάποιος διαδυκτιακός κλέφτης παίζει μαζί μου.Γαμώτο έχασα τη fuga.Αλλά νομίζω ότι και το μεσημέρι μας ήταν σούπερ φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα.
ΥΓ Τώρα εγώ γιατί θυμάμαι καμαμπέρ και όχι χαλούμι ε?

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Βρε Εύη, πήρα κάνα δυό κιλάκια με το διάβασμα όλων αυτών και μόνο!!!
;-)))

Να πω "πάντα τέτοια" τώρα; Διστάζω...
;-)

Taste Advisor said...

Εδώ είμαστε!!!!
Πραγματικό τούρ γευσιγνωσίας!
Σε ευχαριστούμε για τις τσούσι αποκλειστικές πληροφορίες, συνεργασίες, άκρως ενδιαφέρουσες!

fevis said...

Blueprints@Πολύ φαγητό δεν λες τίποτα.. Ευχαριστήθηκα όμως την κάθε μπουκιά..:-) Φιλάκια!!!

Z. opos Zorro@ Sushi!!!! Τι λες παιδί μου..Είναι εποχής κρίσης και μας έχουν πάρει τα καρνέ των επιταγών..:-)))))

δεσποινάριον@ Ναι.. Το χαλούμι ήτο καμαμπέρ φίλη τελικά όπως μου θύμισε ο Στέλιος αλλά έχω αρχίσει και χαζεύω γιατί ου γαρ έρχεται μόνον.. Ο Μάνος πάλι ξέρει την ποικιλιά πατάτας του κουρ Ζοέλ αλλά αμφιβάλω αν ξέρει τις υπόλοιπες.. Κατά τα άλλα, όταν έρθετε με το καλό θα σας παμε για επιτόπου δοκιμές...:-))) Φιλάκια πολλά...

elekat@ Ναι... Έχω παντρευτεί τον γαστρονμικό φωτεινό παντογνώστη..:-)))) Να του φτιάξεις ότι θέλεις όπως πάντα δε.. Τον έχω εκπαιδεύσει εγώ μια χαρά...:-))))

wintersea@ Την είδα την επόμενη μέρα την τελετή φίλη.. Α! και δεν ξέρω αν στο είπα.. Το φόρεμα της Κέητ μου θύμισε κορνίζα..:-)))))))

Multi psi@ Πουρέ ζητήσαμε τρία έξτρα μπωλάκια και μας τα έφεραν αυτή την φορά..:-)ΧΧΧΧ

Θοδωρής@ Ναι θα πάμε οπωσδήποτε.. Αξίζει να το δεις που λέει και η Τατιάνα..:-)))

Ανώνυμος@ Και?

the wrong man@ Είδες που τα κατα΄φερες τελικά? :-) Το χαλούμι το θυμάσαι καμαμπέρ γιατί ήταν καμαμπέρ...:-))))

Asteroid@ Εγώ πάλι που κάτι έχω πάθει και τρώω τρώω αλλά συνεχίζω να χάνω? Μυστήριο αλλά δεν θα βιαστώ να το λύσω..:-))) Φιλάκια..

Taste Advisor@ Χαρά μου να σας ενημερώνω..:-))) Φιλιά πολλά!!!