Monday, March 15, 2010

Καινούρια εβδομάδα και μετέωροι καιροί...


Τρώω τάρτα φράουλα.. Με τα χέρια.. Λατρεύω τις φράουλες.. Και την κρέμα.. Το σημερινό ποστ γράφεται βράδυ… Αύριο το πρωί θα ξεκινήσω να τρέχω από νωρίς και δεν θα προλάβω να γράψω κάτι άλλο.. Παράξενο σαββατοκύριακο αυτό που πέρασε, με δάκρυα και γέλια.. Παράξενες μέρες.. Σαν να έχει πατήσει κάποιος το pause και είμαστε όλοι μετέωροι, απρόθυμοι πρωταγωνιστές σε ταινία του Αγγελόπουλου.. Το μεσημέρι την είχα αυτή την κουβέντα.. Με τον Μάνο και την Doris στην Παλιά Αγορά, φάγαμε, γελάσαμε, κουτσομπολέψαμε και τελικά συμφωνήσαμε πως όλοι περιμένουμε κάτι να συμβεί, απλά δεν ξέρουμε τι είναι..
Λίγο αργότερα χάζευα τον Αχιλλέα να δίνει ένα από τα γνωστά του ρεσιτάλ και βεβαιωνόμουν για μια ακόμα φορά πως το να είσαι ειλικρινής και διάφανος είναι μεγάλη δύναμη.. Και ακόμα μεγαλύτερη επιρροή.. Το προσπαθώ πολύ τα τελευταία χρόνια.. Να είμαι διάφανη.. Δεν τα καταφέρνω τόσο καλά όσο ο Αχιλλέας –εκείνος έχει κάνει πολύ περισσότερο Χοϊμέ από μένα- όμως είμαι σε καλό δρόμο.. Και δεν το κάνω για όλους φυσικά.. Το κάνω για εκείνους που με νοιάζουν.. Όσο ξανθιά και αν είσαι, και όσο Πολυάννα, δεν ανοίγεις τις πόρτες σου διάπλατα παντού να μπει το σύμπαν να αλωνίσει μέσ’ το σπίτι σου…
Ανακαλύπτω πως ένα κομμάτι τάρτα έχει πέσει πάνω στο πληκτρολόγιο.. Είναι δύσκολο να γράφω με το ένα χέρι και να τρώω με το άλλο, όμως είναι και αυτή μια από τις απολαύσεις της ζωής μου.. Το σκουπίζω με μια χαρτοπετσέτα αλλά ένα μικρό ψίχουλο έχει χωθεί ανάμεσα από το Ν και το Μ και δεν λέει να ξεκολλήσει.. Οκ… Το κενό ανάμεσα στο Ν και το Μ ας μείνει λοιπόν ροζ.. Συνεχίζω... Γράφω και ακούω τραγουδάκια.. Μελαγχολικά…
Σήμερα ένας φίλος που αγαπώ πολύ με στεναχώρησε.. Πολύ… Και μετά με θύμωσε ακόμα περισσότερο και αυτό έκανε την στεναχώρια μου να γίνει πίκρα… Θα μου περάσει γιατί του έχω αδυναμία, είναι ένας άνθρωπος που πέρα από όλα τα υπόλοιπα θαυμάζω απεριόριστα, που είμαι περήφανη για αυτόν γιατί είναι ο καλύτερος στον χώρο του, που με έμαθε πολλά πράγματα πάνω στην δουλειά, μου έδωσε ευκαιρίες, έχουμε περάσει υπέροχα μαζί, έχουμε συγκατοικήσει τρεις ολόκληρους δύσκολους μήνες ένα καλοκαίρι στο νησί ετοιμάζοντας το κοινό μας όνειρο, έχουμε τσακωθεί και τα έχουμε ξαναβρεί ατελείωτες φορές, έχει ταλαιπωρήσει μια φίλη που αγαπώ πολύ και βέβαια, ανήκει στην κατηγορία των αντρών που με γοητεύουν αφάνταστα.. Και ας έχει ξεπεράσει εδώ και χρόνια ηλικιακά το target group μου..
Γράφω και ακούω ξανά και ξανά την Πριγκηπέσα του Μάλαμα.. Δεν είναι να απορείτε γιατί το ποστ θα βγει του γιατρού... Τι κουλτουριάρικη τσίχλα Θέε μου.. Έχει κολλήσει στο μυαλό μου από το πρωί και δεν λέει να φύγει.. Το μόνο που με σώνει είναι πως μου θυμίζει πολύ έντονα κάποιον αυτό το τραγούδι.. Κάποιον και κάτι.. Ένα παιχνιδάκι που παίζαμε όταν ήμασταν μικρά, και το λέγαμε «θέλω να και όχι».. «Θέλω να σε κυνηγήσω αλλά όχι να σε πιάσω» μου έλεγε τότε ο Δημήτρης -καλοκαίρι στην Κινέττα- και εγώ , δεκάξι χρονών και με όλη την δύναμη σα χέρια μου γελούσα γιατί ήξερα πως δεν ήθελε να με πιάσει γιατί δεν ήξερε τι να με κάνει… «Θέλω να σε βρίσω αλλά όχι να μαλώσουμε».. «Θέλω να σ’ αγαπώ για πάντα αλλά όχι να σου είμαι πιστός»… «Θέλω να είμαι μαμά σου αλλά όχι να μεγαλώσω»… "Θέλω να μ' αγαπάς αλλά όχι να με κρίνεις".. "Θέλω να σε χορτάσω αλλά όχι να σε βαρεθώ".. Η ζωή μου είναι γεμάτη από «Θέλω να και όχι».. Όπως οι ζωές όλων μας άλλωστε.. Τελευταία έχω και ένα ολοκαίνουριο.. «Θέλω να σε φιλήσω αλλά όχι να σε πηδήξω».. Δικό μου, όλο δικό μου, καινούρια, μεγάλη επιτυχία... Είπαμε.. Μετέωροι καιροί… Κι αν στο δικό μου παραμύθι είμαι εγώ η πριγκηπέσα, δικές μου είναι οι ευχές, δικά μου και τα μάγια... Χτυπάει το κινητό μου.. Για φαντάσου... Χίλια χρόνια θα ζήσεις... :-)
Καλή εβδομάδα να έχουμε.. Και καλή μέρα.. Και για να μην νοιώθω μόνη, πάρτε και μια δόση Μάλαμα για να κολλήσουμε όλοι μαζί… Φιλιά!!

UPDATE: Προς την ανώνυμη που με έχει πρήξει.. Λυπάμαι που στο λέω αλλά ο τελευταίος άνθρωπος στον οποίο θα δώσω λογαριασμό για το τι κάνω και με ποιον είσαι εσύ.. Και αν εσύ δεν έχεις ζωή δική σου να ασχοληθείς, και αν διαβάζεις και δεν καταλαβαίνεις τι, και αν ονειρεύεσαι ιστορίες που δεν υπάρχουν, εγώ πραγματικά χέστηκα.. Κόψε αν θες την γνώμη μου την πολλή τηλεόραση που σε χαλάει, για να μην σου πω να κόψεις τίποτε άλλο και κατεβάσω το blog στο επίπεδο σου, και βγες έξω να αποκτήσεις κάτι να σχολείσαι εποικοδομητικά.. Μάθε πλέξιμο.. Μπιρίμπα.. Μάθε να ανοίγεις φύλλο για πίτες.. Τι να πω... Ξεκόλλα από εδώ μόνο και παράτα με... Οκ?
(Δεν μιλάω για τα ανώνυμα σχόλια που έχω ανεβάσει προφανώς... Αλλά γι΄αυτά που δεν θα ανεβάσω που να γυρίσει ο κόσμος τούμπα...)

20 comments:

man about town said...

Ολο τραγουδια εισαι τον τελευταιο καιρο :-)
Εμενα του Μαλαμα μ'αρεσει αυτο
Kαλη εβδομαδα

La Gigi said...

αυτό είναι!!! κάτι περιμένω να συμβεί και δεν ξέρω τι ή μάλλον δεν ξέρω προς ποια κατεύθυνση. αυτό με χαλάει. ουφ ευτυχώς δεν το έχω μόνο εγώ.
κι αυτό το άλλα θέλω κι άλλα κάνω... προσπαθώ να μη το κάνω και πολύ συχνά! δύσκολο να μου κολλήσει ο μαλαμας, θα σου πω απο κοντα γιατι... δεν ξερω ποιος μπορει να διαβαζει, σε εχει φοβηθει το ματι μου φιλη :))
φιλια και καλη εβδομαδα

Anonymous said...

Καλά σου λέει ο man. Όλο τραγούδια είσαι αυτόν τον καιρό.Γιατί δεν ανεβάζεις και αυτό που γράφτηκε κάποτε για σένα να δούνε τι άκαρδο πλάσμα ήσουνα από μικρή? lol
Α.

Anonymous said...

εχεις ερωτευτει ποτε τον εαυτο σου?

αγαπησε τον λιγο,εχεις χρονο ακομη
!

Σ

δεσποιναριον said...

Ενταξει, τι να πρωτοσχολιασω τωρα. Μια μελαγχολικη διαθεση ακομα δεν αρχισε η εβδομαδα. Ελα χαμογελα, καλα θα πανε ολα.
Για το πως βγαινουν τα ψιχουλα που πεφτουν αναμεσα στο Μ και το Ν θα σε παραπεμψω στην Ταλισκερ. Εβαλε εκεινο το στενο εξαρτημα της σκουπας και ρουφηξε το ψιχουλο και νομιζω και το Λαμδα. Φιλακια!

Anonymous said...

Πολύ καλή μέρα,
Το The Private Lives of Pippa Lee είναι μια ταινία που μου "μίλησε" και πιστεύω θα "μιλήσει" και στην Εύη, την έφηβη και την σημερινή.
Μια γεύση εδώ http://www.in2life.gr/culture/cinema/articles/170673/article.aspx

Καλή εβδομάδα.

STELIOS PENTARVANIS said...

Ναι κάτι θα γίνει είμαι σίγουρος, ας είναι πάντως ότι θέλει ο καθένας μας περισότερο

So_Far said...

Gia th glykeia ais8hsh pou 3exeilizei apo to post to hlektrologeio sou afierwnei ayto ( egxwrio proion prostateyomenhs onomasias proeleyshs ) :

http://www.youtube.com/watch?v=ZC19UZcqQwY

Kai se plhroforoume oti edw to mono pou petyxame einai mia Red Velvet me kalwdia ( kokkina parakalw )

Polla filia sunshine kai na prosexeis me ena "8elw na kai den ...." 3ekinoun oi wraioteres istories !

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Τι διαβάζω; Τραγούδι για σένα;
Δεν εκπλήσσομαι!
Είσαι χείμαρρος (ξανθός, αλλά χείμαρρος) - κι ίσως μονάχα η μουσική θα σε τιθάσσευε!
;-)
Καλή σου βδόμαδα!

DonnaBella said...

xmm.. edw exei poly yliko gia kafe. thymamai arketa alla tetoia post sto parelthon, einai kati san paradosh pia anametaxy sas. standaraki tha ta xanavreite (den kako paidi, k se xreiazetai, k se agapa). mh mou stenaxwriesai.
btw. you bring pink in my life darling. did I say how much i appreciate you? :-)))

Αθήναιος said...

Τέλειο κείμενο. Κόλλησα με το κομμάτι "Θέλω μεν... αλλά όχι".

Καλή εβδομάδα σε σένα και σε όλους τους καλούς ανθρώπους που διαβάζουν αυτό το μπλογκ και είναι πολλοί, ευτυχώς!

Anonymous said...

Καλημέρα Εύη,

Μπήκα σήμερα στο μπλοκ σου και ειδα ότι είχες ένα παράξενο ΣΚ. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς συνέβη αλλά βλέπω ότι ο ουρανός άρχισε να ανοίγει. Σε χαίρομαι γιατί ακόμα και με μελαγχολική διάθεση και μετά απο κακουχίες καταφέρνεις να μην κλαίγεσαι ποτέ. Κι αυτο είναι κάτι που εκτιμώ αφάνταστα στους ανθρώπους.

Καλη εβδομάδα και καλή δύναμη!

Arience

elekat said...

Α καλό αυτό το 'Θέλω να σ'άγαπάω για πάντα αλλά να μη σου είμαι πιστός'!
Πολύ βολικό για κάποιους!

Φιλιά και καλή εβδομάδα!

orfia said...

Ομορφο κειμενο..απο καρδιας και εκεινο το "θελω μεν αλλα οχι..."...ε! το εβγαλες και του εδωσες ονομα...ενθουσιαστηκα...απο εγω και περα...θα γινει σλογκαν..το σλογκαν της Ευης..
Φιλια

aremare said...

Το παιχνιδακι, κατπληκτικό.
"θέλω να, και οχι"
Αυτό που συμβαινει και είσαι στον μετεωρο κόσμο,
εχει συμβει σε όλους μας.
Το κακό είναι όταν κραταει πολύ καιρό.
Την διαφάνεια σου φυσικά και την εχεις μόνο για τους δικούς ανθρώπους.
Για τους ξένους, ρίξε κάνα ρουχαλακι επανω σου,μην κρυώσεις.
Συνέχισε να τρως τις τάρτες με τα χέρια.
Με ποιον ανώνυμο τα πήρες;

MULTI PSI said...

Tora ego ti na po pali filenada?? eeeee!!!! filenada eisai ekei??? giati nomizo kapou se exasa!!!! Oti kai na se apasxoli.. I will kiss and make better!!! Exo ena onta pou se perimeni me polla xadakia, tsagakia, glykakia kai aggalitses! Eisai gia tin Pempti ?

MULTI PSI said...

TO TRAGOUDI TO VRIKA TELEIOS KATATHLIPTIKO!!! I HATE IT KAI NOMIZO SE AYTI TI FASI MONO KALO DEN SOU KANEI!!!!!

Chrysa Dag said...

Periergh h diathesh autes tis meres, asta...Mallon einai genikotero to klima pantws,kai egw kapws etsi eimai, se auto to "pause"...
Anyway, euxomai na einai mia polu omorfh evdomada - kai mhn afhneis kanena na se sugxhzei :)
Filia!!

P.S. Polu wraio to «θέλω να και όχι» !

katrine said...

Το διάφανο είναι ανεκτίμητο.Όσο και ν αρέσει ή δεν αρέσει δεν έχει να φοβηθεί τίποτε!!

Μου άρεσε πιο πολύ ακόμη και από τον Μάλαμα,η κορώνα, το στέμμα στην αρχή!!

Καλή χρυσή εβδομάδα φιλιά

fevis said...

man about town@ Αυτό καλέ δεν είναι τραγούδι.. Είναι απαγγελία επικηδείου...:-)

melissoula@ Εγώ φίλη ασχέτως κατευθύνσεως είπα να πάω παρακάτω τρέχοντας γιατί τελικά θα πάω για μαλλί και θα βγώ κουρεμένη.. Και δεν θα με έχει κουρέψει και ο Βαγγέλης, κατάλαβες?

Α@ Εσύ όλο μαρτυράς.. Σιγά μην το ανεβάσω... Χαζή είμαι?

δεσποινάριον@ Χαμογελάω ήδη φίλη.. Ξέρεις πως εγώ είμαι ανίκανη να μελαγχολήσω για πολύ.. Φιλιά..

Ανώνυμος@ Την έχω στα προσεχώς την ταινία.. Στην Ελλάδα την αδίκησε λίγο η μετάφραση... Αυτό το Πίπα Λη, κάπως έκανε..:-)))

the wrong man@ Κι αυτό σωστό ψαράκι μου... Φιλια...

So_Far@ Αχ αυτό το ηλεκτρολογείο.. Θα τα μαζέψει να επιστρέψει στην πατρίδα καμιά φορά?

Asteroid@ Ναι.. Μόλις μου το έγραψε χωρίσαμε όμως... Αν σου λέει κάτι αυτό..:-))

DonnaBella@ Εσύ ξέρεις πως και εγώ τον αγαπαω.. πολυ.. Τώρα όμως θέλω να του χώσω δυό ξανάστροφες να τον γυρίσω δέκα τούμπες... Φιλιά..

Αθήναιος@Από σένα αυτό είναι μεγάλη φιλοφρόνηση φίλη...:-))

Arience@ Ολα καλά είναι.. Σ' ευχαριστώ πολύ... Ο ουρανός πάντα ανοίγει, ευτυχώς.. Φιλιά..

elekat@ Εμ... δεν είναι? :-)))

orfia@Μου αρέσει η ιδέα.. Γιατί όχι? Φιλιά...

aremare@ Το παιχνιδάκι το πάιζαμε χρόνια, ως παιδιά.. Μετά μεγαλώσαμε και συνεχίσαμε να το πάιζουμε αλλά στα σοβαρά πια..:-)

MULTI PSI@ Το ξέρω αγαπημένη μου και ευτυχώς που έχω στην ζωή μου εσένα και δυο τρεις άλλους ανθρώπους που με αγαπάτε και με περιθάλπετε όταν χρειαστεί.. Σ' αγαπώ πολύ και το ξέρεις..:-)))

Cryssoulaki@Περιέργη διάθεση αλλά ευτυχώς περαστική... Φιλιά πολλά..

katrine@ Η κορώνα είναι το σήμα κατατεθέν μου.. Σε λίγο θα προσθέσω και έναν κουβά...:-)))