Monday, February 7, 2011

Θυμός. (Updated)

Σήμερα θα ήθελα πάρα πολύ να γράψω ένα από αυτά τα γνωστά ροζ posts και να ξεκινήσει η εβδομάδα αισιόδοξα.. Δυστυχώς όμως ξύπνησα με πολύ κακή διάθεση και το χειρότερο είναι πως με την ίδια διάθεση κοιμήθηκα το βράδυ και δεν μου πέρασε όπως συνήθως. Και αυτό από μόνο του λέει πολλά.. Είμαι πολύ απογοητευμένη και πολύ λυπημένη που σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής μου υπάρχουν άνθρωποι που αντί να μου λύνουν προβλήματα - ή έστω να με αφήνουν στην ησυχία μου να λύσω αυτά που ήδη έχω-  φροντίζουν επιμελώς να μου δημιουργούν καινούρια. Και είμαι πολύ θυμωμένη, με τον εαυτό μου κυρίως, γιατί τους αφήνω. Και ανακαλύπτω άναυδη κάθε μέρα που περνάει πως η καλή μου διάθεση και η υπομονή μου εκλαμβάνονται σαν αδυναμία και μαλακία. Και πως όσο περισσότερο υποχωρώ εγώ τόσο περισσότερο αέρα παίρνουν εκείνοι.. 

Υπήρξε μια μεγάλη περίοδος της ζωή μου που έκανα ότι ήθελα χωρίς να νοιάζομαι για τις συνέπειες, ούτε για τα αισθήματα των ανθρώπων γύρω μου. Δεν ήταν η καλύτερη μου προφανώς από πλευράς χαρακτήρα και μου πήρε πολύ κόπο, πολλή προσπάθεια και πολύ Χοϊμέ για να φτάσω σε αυτό που είμαι σήμερα, που οκ δεν είναι και τέλειο εννοείται αλλά σε σχέση με αυτό που έχω υπάρξει είναι απίστευτη πρόοδος, πιστέψτε με.. Και έτσι είναι διπλή η απογοήτευση και η πίκρα όταν πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται μήπως έχω κάνει λάθος, μήπως φέρομαι με λάθος τρόπο σε λάθος ανθρώπους, γιατί είναι τεράστιο πισωγύρισμα και αυτό δεν το χρωστάω σε κανέναν και δεν το αξίζει κανείς.. Ή μάλλον εκείνοι στους οποίους θα άξιζαν όλα τα πισωγυρίσματα και όλες οι θυσίες στην ζωή μου - το παιδί μου, ο άντρας μου, η μαμά μου και δέκα φίλοι καρδιάς- δεν μου έχουν δημιουργήσει ποτέ ούτε την ανάγκη, ούτε την διάθεση να το κάνω.

Και έτσι, αυτό που μένει τελικά, σήμερα, τώρα, που είμαι τόσο θυμωμένη ώστε με ενοχλούν τα πάντα και ψάχνω που και πως να ξεσπάσω γιατί αν δεν ξεσπάσω νομίζω πως θα σκάσω, θα εκραγώ σαν χύτρα ταχύτητας που της άνοιξαν το καπάκι χωρίς να πατήσουν πρώτα στο σωστό κουμπί, είναι η βεβαιότητα πως ποτέ ξανά δεν θα βγω από τον δρόμο μου για κανέναν. Πέρασα πολύ καιρό κάνοντας την χαζή ξανθιά, ακούγοντας το ένα ψέμα πίσω από το άλλο, υποχωρώντας ακόμα και όταν είχα δίκιο, αγνοώντας τα πασιφανή και τα αυονόητα και δείχνοντας υπομονή γαϊδάρου που δεν είμαι, και το αποτέλεσμα ήταν τελικά να βρεθώ και απολογούμενη. Γιατί? Γιατί μερικές φορές αυτά που αναγνωρίζω στους ανθρώπους γύρω μου πατάνε κουμπιά μου που νομίζω πως μπορώ να τα ελέγξω και κάνω λάθος.. Ήμουν και εγώ damaged goods κάποτε, και επειδή μου δόθηκε μια ευκαιρία από την ζωή και από τους ανθρώπους να πάω παρακάτω, να φτιάξω την ζωή μου σχεδόν από την αρχή, και κυρίως να ελευθερωθώ από τα φαντάσματα που στοίχειωναν το παρελθόν μου και μαζί και το μέλλον μου, θεώρησα πως το χρωστούσα στο σύμπαν να το ανταποδώσω.. Ξέχασα  όμως πως εγώ ήθελα πολύ να πάω παρακάτω και έτσι αρπάχτηκα από την σανίδα σωτηρίας που μου πέταξαν ενώ το σύνηθες είναι όταν κάποιος πνίγεται, στην απόγνωση του να πιάνεται από αυτόν που προσπαθεί να τον σώσει και τελικά συχνά να πνίγονται και οι δυο.. 

Και τώρα πια είμαι πολύ θυμωμένη για να σκεφτώ λογικά και ψύχραιμα, είμαι πολύ πιεσμένη για να κάνω κι άλλη υπομονή και όλα τα πιθανά ευχάριστα για μένα σενάρια είναι πολύ δυσάρεστα για τους άλλους.. Ο Χοϊμές μας λέει πως αν θέλουμε να αλλάξει κάποιος πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς.. Και έτσι πρέπει να αρχίσω να κάνω πράγματα για μένα και μόνο ξανά, να βάλω σε τάξη την ζωή και τα αισθήματα μου, και να ξαναβρώ το κέντρο βάρους μου και την σωστή μου πορεία. Και να πάω παρακάτω. Και θα το κάνω γιατί έχω κουραστεί τόσο πολύ που χτες το βράδυ έπιασα τον εαυτό μου να πηγαίνει τόσο πίσω σε σχέση με αυτό που είμαι σήμερα που σχεδόν τρόμαξα..

Γιατί ειμαι ακόμα ικανή για το χειρότερο - ο Μάνος το έλεγε γελώντας την Παρασκευή το βράδυ στον Κώστα και την Λιάνα που με κοίταζαν έκπληκτοι γιατι αυτό είναι ένα κομμάτι μου που δεν το έχουν δει ποτέ και που δεν θα το δουν φυσικά γιατί δεν έχουν καμιά σχέση μαζί του- και είναι η φυσική μου ροπή αυτή δυστυχώς, με αυτό μεγάλωσα και αυτό υπήρξα για πολλά χρόνια στην ζωή μου.. Και μπορεί σήμερα να έχω κατορθώσει να το τιθασεύσω και να αποκτήσω ένα self control που με βοηθάει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις ακόμα και υπό συνθήκες τεράστιας πίεσης, όταν όμως νοιώθω πως με κοροϊδεύουν, με υποτιμούν , με φτύνουν και με θεωρούν και δεδομένη από πάνω, ανάβουν όλα μου τα λαμπάκια κόκκινα. Ελεκτρικ. Και θέλω να τα κάνω όλα μπουρδέλο γιατί μπορώ, και γιατί ξέρω πολύ καλά πως είναι τεράστια ικανοποίηση να παίρνεις μετά από πολλά το αίμα σου πίσω.. Στο κάτω κάτω, εγώ έχω φτιάξει την ζωή μου με τέτοιο τρόπο που να αντέχει τους κραδασμούς. Δεν κρύβομαι από κανέναν, δεν υποκρίνομαι κάτι που δεν είμαι, δεν λέω ψέματα για το τι κάνω και αυτό που είμαι είναι δικό μου και δεν κρέμεται από καμιά συνθήκη. Ούτε κοινωνική, ούτε οικονομική, ούτε επαγγελματική.. What you see is what you get και αυτό μου επιτρέπει να παίρνω τα ρίσκα μου συνειδητά.. Γιατί αντέχω να πληρώσω τις συνέπειες. Και γιατί τελικά, οι άνθρωποι που είναι εδώ γι' αυτό που είμαι, ότι είμαι τέλος πάντων, βάζουν πάντα την αγάπη τους μαξιλαράκι για να προσγειώνομαι στα μαλακά όταν πέφτω. Οπότε η επιλογή είναι εύκολη εκ πρώτης όψεως. Και το ότι εγώ μάλλον θα κάνω για μια ακόμα φορά την δύσκολη και θα φερθώ πιο εντάξει απ' ότι μου φέρθηκαν τελικά, σημαίνει μόνο πως την ψυχούλα μου δεν την έχω για να την βουτήξω στα σκατά για κανέναν. Ούτε ότι είμαι πιο χαζή, ούτε πως δεν τολμάω. Απλά απαξιώ.. Και είμαι σίγουρη πως τελικά, όλοι θα πάρουμε αυτό που μας αξίζει.. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο... 

Καλημέρα και καλή μας εβδομάδα.. Που δεν θα είναι από οτι φαίνεται, αλλά μια ευχή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...

UPDATE: Τελικά φώναξα, θύμωσα, ξέσπασα, και τώρα είμαι καλύτερα. Καμιά φορά αυτό που χρειάζεται είναι να αφήνουμε την πίεση να ξεσπάσει.. Εγώ το έκανα και νοιώθω ανακουφισμένη.. Και σε λίγο θα πάω να κοιμηθώ βαθιά και να δω καλύτερα όνειρα από χτες...
 

14 comments:

Multi psi said...

!!!!!! nomizo oti ontos eisai thymomeni!!!!!

Akou omos ti les!
"simainei mono pos tin psyxoula mou den tin exo gia na tin voutikso sta skata gia kanenen"
.......kai etsi akrivos na kaneis!!!!

Astous loipon na se theoroun "m...ka" Den peirazei....vale xi kai proxora parakato !!!!! Esy ksereis panta na vriskeis to dromo ton sosto......
Megalo XI omos.....terastio!!!!!!
....kai an aytoi den einai "m...kes" tha to katalavoun!!!!!

H kaliteri timoria einai i siopi kai i aksioprepeia!!!!

Min gineis xytra taxytitos, please, mallon tha to metanioseis sto melon!!!
Filakia xxxxxx

DonnaBella said...

to wroskopio tou Aigokerou dear leei auton ton kairo - detox your life from anything poisonous, or else. be ruthless!
se filw. :-)

δεσποιναριον said...

"χτες το βράδυ έπιασα τον εαυτό μου να πηγαίνει τόσο πίσω σε σχέση με αυτό που είμαι σήμερα που σχεδόν τρόμαξα.."
Αυτη και μόνο η φράση είναι λύτρωση απο μονη της. Αξίζει ο θυμός; Μπορείς να επιλυσεις τα προβληματα συζητώντας με αυτούς που τα προκαλούν; Άκου την Λιάνα. Για σένα αυτη τη στιγμη είναι η ήρεμη δύναμη. δε θέλω να ευχηθώ ροζ μέρες, θέλω να ευχηθώ ηρεμες μέρες , απο τη στιγμη που τα έχεις καλα με τον εαυτό σου μπορείς να βρεις τον τροπο να τα έχεις καλα και με αυτούς που εναντιωνονται σε σένα. Είναι λίγο πιο δύσκολο. Φιλακια και καλη εβδομάδα!

Anonymous said...

Na meineis opos eisai. Piso den axizei na se gyrisei kaneis gi' auto kai ekeinoi pou boroun kai exoun tin dinami den tin xrisimopoioun. Kathe anthropos exei tin axia pou tou dineis esi. Opote opos tis edoses tis axies kai tis dinameis partes piso kai proxora.
Z. opos Zorro

Πέννυ said...

Σαν πολύ σημασία δεν του έδωσες; ποιός ο λόγος να ασχολήσαι με κάτι που δεν αξίζει πραγματικά και γιατί να του δείχνεις από εδώ μέσα πόσο σε επηρρεάζει... άστο πίσω σου και προχώρα τη ζωή σου με αυτούς που θες τριγύρω σου... η σιωπή σου προς απάντησή του!!!

man about town said...

Θα συμφωνησω με το Ζορρο. Καθε ανθρωπος εχει την αξια που του δινεις εσυ. Και στη δικη σου περιπτωση ειναι ακομα πιο εντονο αυτο το φαινομενο. Ειναι ενα ταλεντο σου. Στο ειπα και απο την αρχη που σε γνωρισα και το πιστευω και τωρα. Ενωνεις πολυ διαφορετικους ανθρωπους και τους φωτιζεις με το δικο σου φως. Και ειδικα σημερα που οι ανθρωποι ψαχνουν για mirror images ο κοσμος σου δεν ειναι ποτε βαρετος. Καλημερα και καλη εβδομαδα.

Tali said...

Mάλιστα..

ο θυμός φίλη μου καλή είναι ιερό συναίσθημα, προσωπικά δε τον σέβομαι πολύ . Η γνώμη μου είναι οτι όσο πιο πολύ τον καταπιέζεις τόσο κακό κανεις στον εαυτό σου..οπότε η λατασταση διαιωνιζεται και κανει κύκλους.

Οταν θυμωνω πολυ , θυμωνω μονο με ανθρωπους που αγαπαω, δεν χαριζω τον θυμο μου για κανεναν τυχαρπαστο..κι απο μικρη εχω μαθει να το λυνω επιτοπου ...

Αν σε ποναει να το λυσεις ΤΩΡΑ!
Να πεις οτι εχεις ν α πεις εκει και μονο που πρεπει και μετα να κλεισεις τον κυκλο ..ειτε για να ανοιξεις εναν καινουριο με το ιδιο ατομο αν αξιζει τον κοπο , ειτε για να μην σου βγαινει καθε φορα
-πιο δυνατος!

σ΄αγαπω και το ξερεις
-φατσουλα!:)

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Νομίζω ότι τα παραλές... Αν κάποιος δεν είναι αντάξιος της φιλίας μας και της συναισθηματικής μας επένδσυσης, πάμε παρακάτω - δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να γίνει ράκος, γιατί είναι τότε σαν να παίρνουμε πάνω μας την ενοχή και να επιβάλουμε σε μας την ποινή!
Η ηλικία μας, όμως, είναι τέτοια, που (πρέπει να) έχουμε την σοφία πια να αυτοπροστατευόμαστε...

Anonymous said...

Τάσσομαι υπέρ της αδιαφορίας - αν κάποιος δε σημαίνει τίποτα για μας τότε δεν αξίζει να χαλαλίσουμε ούτε το σάλιο μας - όπως το πες - "απαξίωση".

Τέτοια περιστατικά μας "οχυρώνουν" νομίζω, μας κάνουν πιο δυνατούς. Οπότε, προτείνω Χ και προχωράμε. Άντε και καλή εβδομάδα! :)

Anonymous said...

Καπου διαβασα το εξης και στο χαριζω...Μην βιαζεσαι να ξεπουλας σε μικροπωλητες τον θησαυρο που εχεις μαζεψει στην ψυχη σου...Εισαι δοτικος ανθρωπος, αυτη ειναι η φυση σου....Αλλα, οπως λεει και ο πραγματικος φιλος σου ο Asteroid,πρεπει να εχουμε την σοφια πια, να αυτοπροστατευομαστε...Στις .....φτερνες σου λοιπον αυτοι που σε πληγωνουν, και παμε παρακατω....Εισαι ωραιος ανθρωπος, μην σκορπιζεσαι ομως στον καθενα, μην σκορπιζεσαι.....Singing in the rain...απο μικρο παιδι μου αρεζε αυτο το τραγουδι.Στο χαριζω.ΡΟΥΛΑ απο χαλκιδικη

DonnaBella said...

i saw this (pic at the bottom of the link) and i thought of you :-)

http://www.huffingtonpost.com/courtney-cachet/love-it-or-love-it-not-va_b_818537.html#s235189&title=Cupcake_Ring

elekat said...

Ευούλα μου όλοι είμαστε κάπως έτσι πολύ συχνά...
Τα blogs μας είναι τα εξιλαστήρια θύματα να ξεσπάμε, να τα βγάζουμε, να τα λέμε, να απαντάμε και πολύ καλά κάνεις να ανεβάζεις τα ποστς που νοιώθεις ότι σού κάνουν καλό και να ξαλαφρώνεις!
Κι εσύ αλλά κι εμείς μπλογκάρουμε και πάμε παρακάτω.

Mil1 said...

Συμφωνώ με όλους τους παραπάνω. Και θεωρώ ότι δεν αξίζει, όχι μόνο τον θυμό σου, αλλά ούτε ένα συννεφάκι σκέψης. Συμβαίνει συχνά άνθρωποι που έχουν κόμπλεξ και κάνουν συλλογή από στερητικά α- να φέροντα έτσι και χειρότερα. Εσύ το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να επιστρατεύσεις την ανωτερότητά σου και να τους αγνοήσεις. Άστους να βράζουν στο ζουμί τους, να κάνουν παρέα με τα κόμπλεξ τους και να προσπαθούν να βλάψουν όποιον ζηλεύουν. Αυτοί που αξίζουν έχουν μάτια και βλέπουν, κρίνουν και ξεχωρίζουν το καλό απ' το κακέκτυπο, όπως την αυθεντική... Channel τσάντα απ' την μαϊμού!!!!

Το ίδιο έπραξα κι εγώ πριν κάποια χρόνια και όπως μαθαίνω ακόμα και τώρα, εκείνο το άτομο δεν έχει πάψει να έχει την ίδια συμπεριφορά, κάνει παρέα με τα α- της και απολαμβάνει το "it all comes back to you" (με την κακή έννοια). Εγώ αντίστοιχα έχω προχωρήσει, είμαι καλά, περνάω μια χαρά (που λέει και η Πέγκυ) και πολυ ΟΚ με τον εαυτό μου και τη συνείδησή μου.

Νομίζω αυτή είναι η καλύτερη εκδίκηση...
Σμμμμμμουτς!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Glayki said...

Το να είσαι ¨κωλόπαιδο' κάποια στιγμή στη ζωή σου και να το παραδέχεσαι ,να το βλέπεις δηλαδή ,με ή χωρίς χοιμέ,αποτελεί μαγκιά,τις κακές συνήθειες δεν τις κόβουμε όλοι είναι δυσκολο!
απο εκει και πέρα μη πισωγυρίζεις ,δε λέει..
αν και μερικές φορές σκέφτομαι πως και εγω την περίοδο που είχα ένα τουπε διακοσίων καρδιναλίων ,τη μυτη στο θεό,και την έπαρση στον ουρανό ήμουν τελικά πιο ευτυχισμένη...οι άνθρωποι δεν εκτιμολύν εύκολα το καλό σε οποιαδήποτε μορφή του,τρέχουν να το εκμεταλλευτούν...
φιλιά!