Small, simple things...

(άσχετες φωτογραφίες.. Το τατουάζ που θα κάνω στην βάση του λαιμού μου..)

Πρωινό ξύπνημα  και αυτή η χλωμή λιακάδα έξω μου ταιριάζει γάντι.. Κυρίως γιατί έχω ελπίδες πως θα καταλήξει τελικά σε κάτι πολύ πιο λαμπερό και φωτεινό.. Πίνω τον πρώτο καφέ της μέρας - ο επόμενος θα είναι λίγο αργότερα με την Σοφία στο Golden Hall- και χαζεύω blogs.. Έχει πέσει η κίνηση πια ή μου φαίνεται? Πάντως εμένα αυτή η πρωινή διαδικτυακή ρουτίνα - να διαβάσω κάτι, να αφήσω ένα σχόλιο κάπου αλλού- μου αρέσει πολύ...

(το σπίτι που θα μπορούσα να ζήσω κάποτε, στην αγγλική εξοχή..)

Όπως και τα πρωινά τηλέφωνα.. Πρώτα με την Μαρία και μετά με την Λιάνα... Ο Ζ. είναι πιο μεσημεριανός τύπος και συνήθως με βρίσκει στο αυτοκίνητο κολλημένη στην κίνηση από ή προς κάπου.. Γενικά τα μικρά καθημερινά τα αγαπώ πολύ.. Βέρα Κρουζ για όποιον ξέρει και θυμάται... Είναι σαν τα ψίχουλα που άφηνε πίσω του ο Κοντορεβυθούλης.. Αλλά σε χαλίκια για να μην τα παίρνει ο άνεμος.. Μικρές στιγμές που επαναλαμβάνονται γλυκά και χαράζουν την πορεία της ζωής μας... Παρόλο που θυμόμαστε συνήθως τα μεγάλα, όταν τα χάσουμε, τα μικρά είναι που μας λείπουν πιο πολύ...

(η ολοκαίνουρια σουίτα Eloise στο NY Plaza)

Η μυρωδιά από το αφρόλουτρο και την κρέμα Angel στο σώμα μου και τα ρούχα μου, τα κεριά μου αναμμένα το βράδυ στο τραπέζι του καθιστικού, οι καφέδες με τις φίλες μου, τα κυριακάτικα late lunches με τον Μάνο και τον Άρι στην Παλιά Αγορά, οι ώρες που χουζουρεύω στον καναπέ κουκουλωμένη με την κουβερτούλα μου και το μυαλό μου ταξδεύει, να οδηγώ χαράματα στους άδειους δρόμους με μουσική υπόκρουση ότι ταιριάζει στο δικό μου προσωπικό video clip, καλοκαίρια στην Ψαρού να με καίει ο ήλιος ηδονικά, τα παγάκια να λιώνουν μέσα στην βότκα μου σε μια μπάρα, ένα ηλιοβασίλεμα σε μια βεράντα με θέα θάλασσα, βραδιές με φίλους σε σπίτια και γέλια μέχρι το πρωί, βόλτες για βιβλία με την Μαρία στον Ελευθερουδάκη, ο Droopy να μου κάνει κοιλιές, το φως να μπαίνει από τις γρίλιες και να κάνει το κρεβάτι μου ριγέ και μένα μαζί, κάτι βράδια στο Guzel να χορεύουμε μέχρι την ανατολή του ήλιου, η ανακουφιστική μυρωδιά του pillow spray που συντροφεύει τα όνειρα μου, η απαλή και οικεία αίσθηση του πιο φορεμένου μου μακώ, τα μαλλιά μου τέλεια ισιωμένα και απολύτως ξανθά ή σγουρά και σχεδόν ασημένια ανάλογα με την εποχή του χρόνου, το τσιγάρο μετά, τα cupcakes με ρoζ icing βανίλιας, η ΙΟΝ αμυγδάλου τις σπάνιες φορές που με πιάνει craving για σοκολάτα, το νησάκι όπως φαίνεται από το παράθυρο του αεροπλάνου λίγα δευτερόλεπτα πριν προσγειωθούμε, ο ένας χαμένος χτύπος της καρδιάς μου, τα κασκόλ γύρω από τον λαιμό μου, τα δυο δαχτυλίδια που δεν αποχωρίζομαι σχεδόν ποτέ, τα αυγά τηγανιτά με πατάτες, το παλιό μου Starlet, οι αγελάδες στην κουζίνα μου και τα γουρούνια στο γραφείο μου, ένα παραμύθι με νεραϊδες που δεν έχω πια, τα μηνύματα που δεν σβήνω στο κινητό μου, η Φάρμα μου, τα tattoos μου...

Αυτά είναι τα χνάρια πάνω στα οποία πατάει η ζωή μου... Και κάποια που ξέχασα, και κάποια που προσπαθώ να μην θυμάμαι... Και όπως μου είπε κάποιος αργά χτες το βράδυ - τι απίστευτη pick up line Θεέ μου!-  "το παρελθόν που καθρεφτίζεται στα μάτια σου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον"... Μπορεί αλλά εγώ δεν είμαι καθόλου του ποιοτικού καλέ μου..  Και αν είναι να με ρίξει κάποιος με μια ατάκα πρέπει να είναι σε εντελώς άλλη κατεύθυνση...

Και πίσω στα σημερινά, η μέρα ξεκινάει και οι προοπτικές είναι ευχάριστες.. Και το mood μου ασορτί.. Για να δούμε τι θα δούμε.. Καλημέρα και πολλά φιλιά σε όλους...

Υ.Γ. πάλι έχω αφήσει τα σχόλια των δύο προηγούμενων ποστ αναπάντητα.. Θα το κάνω μέσα στην ημέρα, promise.. 

Υ.Γ.2 Η χλωμή λιακάδα που λέγαμε μάλλον θα εξελιχθεί σε βροχή τελικά αλλά δεν πειράζει.. Όλα μέσα στο μυαλό μας είναι και εγώ σήμερα έχω ηλιοφάνεια..:-)