Tuesday, October 12, 2010

Τα παιδιά μας, και όλα τα υπόλοιπα...

Σήμερα ξύπνησα νωρίς, ο Άρις ξεκινάει πρώτη μέρα μαθήματα στην σχολή του και το έχω σαν γούρι να του δίνω ένα φιλί και μια αγκαλιά μεγάλη για καλή αρχή... Είναι από τα λίγα πράγματα που μπορώ να κάνω ακόμα σαν μανούλα τώρα που μεγάλωσε και η σχέση μας αλλάζει... Και δεν λέω, είναι υπέροχο που είμαστε φίλοι και που με εμπιστεύεται και που μου λέει τα δικά του, είναι υπέροχο που βγαίνουμε για καφέδες και ποτά καμιά φορά και καμαρώνω σαν γύφτικο σκεπάρνι, και που μας καταδέχεται και σε καμιά βραδινή έξοδο μια δυο φορές τον χρόνο ειδικά αν είναι στην Σπονδή ή το Matsuhisa που τα λατρεύει, αλλά η αλήθεια είναι πως μου έχει λείψει η εποχή που ήταν το λουκουμάκι μου, και αυτό το πρωινό φιλί της καλής αρχής είναι ότι πιο κοντά έχω σε εκείνα τα άλλα πρωινά που πέρασαν ανεπιστρεπτί και τον ετοίμαζα για το σχολείο... 


Σκεπτόμουν εχτές διαβάζοντας την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Άμφισσας για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου πριν από δύο χρόνια, ότι τα ισόβια είναι ένα closure μεν, αλλά μικρή και πικρή δικαίωση τόσο για το παιδάκι που έφυγε τόσο άδικα τόσο νωρίς, όσο και για την οικογένεια του που έμεινε πίσω.. Πως αξιολογείς την απώλεια ενός παιδιού? Ένα θάνατο που έρχεται να ανατρέψει την ισορροπία της φύσης που θέλει τους γονείς να φεύγουν πριν από τα παιδιά τους, και μια ζωή που συνεχίζεται γι΄ αυτούς που κάθε μέρα θα ξυπνάνε και θα κοιμούνται με την βεβαιότητα πως τίποτα δεν θα είναι το ίδιο ποτέ πια? Δεκαοκτώ χρόνια μετράνε τα ισόβια στην χώρα μας.. Ή ίσως και δεκατρία... Δεν ξέρω τι δικαιοσύνη είναι αυτή, δεν ξέρω βέβαια και αν μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο το συγκεκριμένο δικαστήριο.. Αυτό που ξέρω είναι πως σε καμιά γλώσσα στον κόσμο δεν υπαρχει λέξη που να περιγράφει τον γονιό που χάνει το παιδί του... Ο άντρας που χάνει την γυναίκα του είναι χήρος, η γυναίκα που χάνει τον άντρα της είναι χήρα, το παιδί που χάνει τον γονιό του είναι ορφανό... Το να χάνεις το παιδί σου όμως είναι τόσο αποτρόπαιο, τόσο σκληρό και τόσο έξω από κάθε λογική που δεν υπάρχει καν λέξη που να το εκφράζει... Και αυτό νομίζω πως είναι ένας apropriate επίλογος για μια πολύ πικρή στιγμή της σύγχρονης ιστορίας μας, και μια μικρή - και παντελώς άχρηστη ελπίζω- υπενθύμιση σε όλους εμάς που είμαστε γονείς, για το πόσο σημαντικά είναι τα παιδιά μας... Και αυτή η αγκαλιά και η καλημέρα που έχουμε την απίστευτη τύχη και ευτυχία να μπορούμε να τους λέμε το πρωί... 
Πίσω στα απλά και ευλογημένα καθημερινά μας, εχτές το βράδυ βλέποντας το Νησί στο Mega και ειδικά την τελευταία σκηνή εκεί στην βάρκα, συνειδητοποίησα πως όλα αυτά συνέβαιναν στην Ελλάδα μόνο πενήντα χρόνια πριν... Απίστευτο το πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα, δεν είναι? Και βέβαια, προβλέπεται δάκρυ κορόμηλο κάθε Δευτέρα βράδυ άμα συνεχίσει έτσι το έργο - αχ βρε Αιμίλιε μεγάλη η χάρη σου- και ευτυχώς που αμέσως μετά έχει Master Chef ή Αρβύλες, να ξεχνιόμαστε ανάλογα με τα γούστα και τις προτιμήσεις μας και να πηγαίνουν τα φαρμάκια κάτω.. Εγώ εχτές προτίμησα τον Αντώνη και την παρέα του που τους είχα επιθυμήσει - θα το δω σήμερα το απόγευμα σε επανάληψη το Master Chef- και ελπίζω να ήταν το τρακ της πρώτης φοράς και να βρουν γρήγορα τους ρυθμούς τους γιατί ήταν κάπως αμήχανο το θέμα... Όπως και ο Θέμος αμέσως μετά άλλωστε... Τέλος πάντων, θα τα πούμε και τα τηλεοπτικά εκτενώς όταν έχουμε πληρέστερη εικόνα, οπότε προς το παρόν πάω να φτιάξω καφέ και να δω λίγο πρωινά πριν ξεκινήσω τις διάφορες δουλειές της μέρας..
Εχτές μαγείρεψα κιόλας, μια δικής μου έμπνευσης μακαρονάδα με κιμά και λουκάνικα και έχω leftovers για το μεσημέρι οπότε είναι ταχτοποιημένα τα αγόρια, και έτσι, η μέρα είναι δική μου.. Και θα την εκμεταλευτώ φυσικά, με τον καλύτερο τρόπο...  Που σημαίνει among others πως θα πάω Βαγγέλη για μποτέ... Καλημέρες και φιλιά...

UPDATE: Επειδή είχε πολλή επιτυχία στο Facebook, άντε να κάνω και εδώ λίγη διαφήμιση στον αγαπημένο μου φίλο και hair stylist... Το σωστό το κούρεμα τρεις μήνες μετά δείχνει ακόμα τέλειο... :-)))




Υ.Γ. Την φωτογραφία αυτή του Άρι την έχω ανεβάσει κι άλλες φορές αλλά είναι από τις λατρεμένες μου.. Όταν μιλάω ή σκέφτομαι το παιδί μου αυτή την εικόνα έχω στο μυαλό μου, ακόμα και σήμερα που κοντεύει να κλείσει τα δεκαεννιά.. Για μένα, θα είναι πάντα το λουκουμάκι μου...:-) Και το τραγουδάκι που ντύνει το σημερινό ποστ αφιερωμένο στα παιδιά επίσης... Διονύσης Σαββόπουλος και αγαπημένες μουσικές για πάντα...

14 comments:

So_Far said...

Sunshine μου, δεν τα μπορώ τα δράματα, πονούσα κιόλας από την γ&&&&& απονεύρωση και προτίμησα να δω Tom Cruise και επικίνδυνες αποστολές. Αφού δεν μπορώ να τα κάνω ας τα βλέπω τουλάχιστον να παρηγοριέμαι ! Κλαψ !

La Gigi said...

όχι δεν αξιολόγειται η απώλεια ενός παιδιού και κυρίως δεν μπορεί να αξιολογηθεί σε κανένα ποινικό δικαστήριο. είναι άλλη η αρμοδιότητά τους σαφώς και η απόφαση του συγκεκριμένου δικαστηρίου ήταν απολύτως δίκαιη. τώρα αν στο μέλλον ένα άλλο δικαστήριο αποφασίσει να αποφυλακίσει τον τύπο είναι κάτι που θα το δούμε. ότι κι αν γίνει όμως, η πραγματικότητα για την οικογένεια αυτού του παιδιού θα παραμείνει η ίδια.
η κυρία Ελπίδα κρατάει τη μικρή Ελπίδα αγκαλιά τη φιλάει και της ψιθυρίζει 'παρηγοριά μου' την πρώτη φορά που την άκουσα κατάλαβα πολύ περισσότερα από όσα μέχρι τότε μπορούσα να καταλάβω.
τέλος πάντων, το νησί εξαιρετικό!θα είναι το ραντεβού της Δευτέρας για φέτος. συνέχισα με μάστερ σεφ και μετά 2 επεισόδια fringe το νέο μου κόλλημα :)
αυτά! φιλάκια πολλά

Anonymous said...

Οι μεγάλες αγάπες πάνε όντως στον παράδεισο και αν είναι και παλιές... Τρείς τελείες για το τέλος που είναι δικό σου σήμα κατατεθέν αλλά το έχουμε κολλήσει πολλοί. Και όχι μόνο.
Α.

Anonymous said...

Το Νησί το είδα και εγώ εχτές όπως όλη η Ελλάδα μάλλον μια που διάβασα σήμερα για κάτι ποσοστά 70%. Φοβερή δουλειά, άψογοι ηθοποιοί αλλά και τεράστια παραγωγή για τα ελληνικά δεδομένα. Νομίζω πως θα περνάς όντως τις Δευτέρες σου κλαίγοντας μπροστά στην τηλεόραση.
Ο γνωστός

δεσποιναριον said...

Καλημερα μας! Ηρθε και η ασχετη εξ ηπα να γραψει σχολιο, αλλα ετσι καπως γινεται σχετικη. Το νησι το ειδα να το επαινουν παντου. Φανταζομαι θα ειναι η μεταφορα στη μικρη οθονη του βιβλιου της Βικωριας Χιλτοπ. Μαλλον λοιπον απο επεισοδεια θα το δω αργοτερα οταν το ανεβασουν. Η διαφορα ειναι οτι δεν κανεις κατι παραλληλα με αλλους και χανει την αξια η συζητηση μετα. Ασε που επελεξα ενα τριημερο να μην ανοιξω τηλεοραση. Μα καθολου.
Καληχρονια στον Αρι.
Η αποφαση του δικαστηριου για τον Αλεξανδρο αν μη τι αλλο δικαιωνει το αισθημα του Ελληνα και μαλιστα του γονιου. Και η τιμωρια της συνεργιας ικανοποιησε τον κοσμο. Γιατι ειναι κι αυτη εγκλημα. Πρεπει να βλεπουμε τα γεγονοτα στην πραγματικη τους διασταση και οχι με τα ματια αυτων που εμειναν να κλαινε χαμενους και τιμωρημενους. Αυτο γιατι χτες διαβασα διαφορα αντιφατικα κειμενα πανω στο θεμα. Ο κοσμος το εχει αναγκη αυτο αυτο τον καιρο αλλα περα απο αυτο ειναι δικαιο. Την απωλεια ενος παιδιου ουτε που θελω να την διανοηθω. Εδω ενα κρυωματακι παθαινουν και διαλυομαστε.
Αυτα και απο οτι ειδα, ο Βαγγελης εκανε παλι το μικρο του θαυμα. Φιλια και καλο απογευμα εκει.

MULTI PSI said...

PROTON, KALI XRONIA STON ARI KAI

DEYTERON ME KANETE NA THELO NA DO AYTO TO NHSI...DEN VLEPO ELLINIKES SEIRES....ISOS ME METAPISETE!!!!

TO TRITO THEMA DEN TO SXOLIAZO KAN, MOU EINAI POLI DYSARESTO KAI LYPIRO....

FILIA XXXX

La Gigi said...

Επανέρχομαι! Βαγγέλης ρουλζ αγάπη μου, τι να μας πουν τώρα οι άλλοι με τις ψαλιδιές από δω κι από κει... λες και δεν τα βλέπουμε. και οι ουρές που ξαμολιούνται μετά από μερικές εβδομάδες.
φιλάκια πολλά να του δώσεις την Παρασκευή, μη θυμώσεις αλλά μου έχει λείψει πιο πολυ από όλους σας :)))

Anonymous said...

Αυτή η φωτογραφία είναι καταπληκτική. Τονίζει τα χαρακτηριστικά σου, έχεις υπέροχο φυσικό χρώμα και το δέρμα σου μοιάζει απαλό και φρέσκο. Θυμάμαι καλά πως κάπου κάποτε είχες γράψει πως είσαι 47? Μην το λες πουθενά!!

elekat said...

Εγώ το δηλώνω:
Μου άρεσε πολύ το Νησί!
Η Λέχου εξαιρετική το ίδιο και ο Μάινας.
Πάντως έχοντας διαβάσει και κάποια άλλα βιβλία σχετικά με το θέμα της Σπιναλόγκας, μου κάνει εντύπωση πως με τόση απανθρωπιά μόλις κάποιες δεκαετίες πριν καταδικάζανε έτσι τους ανθρώπους με λέπρα να πεθάνουν μόνοι τους εξορισμένοι σε ένα νησί με άθλιες συνθήκες και κυρίως χωρίζοντας τους από όλους τους αγαπημένους τους ανθρώπους!
Και μόνο που σκεφτόμουν τον εαυτό μου να μπαίνω στη βάρκα να πάω να περιμένω να πεθάνω ξέροντας ότι δεν θα ξαναδώ το παιδί μου, τον άντρα μου, τους γονείς μου, τους αγαπημένους μου φίλους, με πιάνει τεταρταίος!
Δεν είναι τραγικό;;
Προς Θεού δηλαδή, για τον 20ό αιώνα μιλάμε!
Δεν τους έφτανε των ανθρώπων η αρρώστειά τους που είναι όντως τρομερή, είχανε και τον πόνο των δικών τους που δεν θα ξαναβλέπανε...
Ευτυχώς τώρα πιά η λέπρα είναι σχετικά ιάσιμη και εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι δεν την κολλάς καθόλου εύκολα γιατί μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων έχει ανοσία!

Το μαλλί σου το έχω επαινέσει πολλάκις και όχι μόνο το κούρεμα αλλά και το χρώμα φιλενάδα μου γιατί σου πάει όνειρο!!!

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Νάτανε τουλάχιστον το νησί της εξορίας το "νησάκι", να πάμε μετά χαράς κι εμείς!!!
:-)Αλλά εμείς εδώ, εξόριστοι στην πόλη...
;-)

Anonymous said...

Το μάστερ σεφ πολύ χαμηλού επιπέδου, το βλέπω όμως μανιωδώς λόγω Λαζάρου ως σεφ και Σκαρμούτσου ως γκόμενου - η φτώχεια θέλει οφθαλμόλουτρο. Για μένα που αγαπώ το λόγιο φαγητό, και από την άλλη γελάω με τους ημιμαθείς που ανέμεναν την ομπρέλα του όρου "κόμφορτ φουντ" για να τολμήσουν να παραδεχτούν ότι τους αρέσουν γεμιστά και κεφτεδάκια, όλο το σασπένς επικεντρώνεται στο αν οι Μαργαρίτα και Ζοζέφα μπορούν να δείξουν ότι είναι κάτι παραπάνω από καλές νοικοκυρές. Μετά από όλα αυτά, έχω να πω μπράβο στους ενόρκους που έβγαλαν τον Κορκονέα προτεινόμενο, αλλά δεν θα έχει και συνέχεια το έργο; Το Νησί μάλλον έχει πολύ κλάμα για να το αντέξω. Δεν διαβάζω κανέναν Φουκώ καλύτερα.

Μυρτώ

Tali said...

Εγω σορυ

αλλα δεν προκειται να το δω το νησι!!!
ΜΟυ φαινεται επιβλητικα καταθλιπτικο και γενικα οτι μου το πολυδιαφημιζουν πολυ μου βγαζει μια δυσανεξια!!!!(Να μου το θυμηθεις θα παει απατο στο τελος)

Αλλωστε εχω δει τοσο Αγγελοπουλο μικρη που δεν εχω χωρο για αλλου ειδους υπερπαραγωγες..

προτιμω κατι πιο αναλαφρο
εκεινες τις ωρες που ειμαι πτωμα
-και το λεω πολυ απενεχοποιημενα..

Για τον Αλεξανδρο τι να πω τα ειπες ολα εσυ ..
ας αρκεστουμε να τα λεει ενας και οι αλλοι να συμφωνουμε ετσι ως ενδειξη σεβασμου στον πονο αυτης της μανας που δενε χει αναγκη απο λογια μονο απο δικαιοσυνη ...


ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΘΕΑ

ΑΠΑΙΤΩ ΤΩΡΑ
ΤΩΡΑ
ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΤΟ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ

-ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ
ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΝΑ ΣΕ ΕΛΕΝΞΩ!:::))))))))))))

fevis said...

So_Far@Και ο Τομ δεν είναι καθόλου κακός άλλωστε.. Λίγο κοντούλης μόνο αλλά δεν πειραζει.. Μήπως θα τον πάρουμε μαζι μας στο σπίτι? :-)

Τζίτζι@Συμφωνούμε απολύτως φίλη... Όσο για το ραντεβού της Δευτέρας, θα είμαστε όλοι εκεί, πιστό κοινό..:-)) Φιλάκια..
υ.γ. Βαγγέλης ρουλζ εννοείται..

Α@ Αυτές οι τρείς τελείες είναι κολλητικές όντως...:-))

Ο γνωστός@ Ναι, τα διάβασα και εγώ τα νούμερα και μακάρι να κρατήσουν έτσι γιατί μπορεί να είναι λίγο ψυχοπλακωτική η σειρά, ή πολύ μάλλον, αλλά ως παραγωγή είναι σούπερ...

δεσποινάριον@ Να το δεις οπωσδήποτε όμως φίλη γιατί αξίζει τον κόπο παρόλο το δυσάρεστο θέμα.. Όσο για τα παιδιά μας,να είναι πάντα καλά... Αυτό μόνο.. Σε φιλώ..

Multi Psi@Θα σε μεταπείσουμε σίγουρα γιατί πως αλλιώς θα σχολιάζεις κάθε Τρίτη? Ε? :-)))

Ανώνυμος@ Ευχαριστώ πολύ...:-)

elekat@Τρομερά πράγματα, δεν το συζητάμε.. Και η άγνοια το χειρότερο απ΄όλα.. Όσο για το μαλλί, είπαμε.. Βαγγέλης ρούλζ...:-)

Asteroid@ Έλα ντε...:-))που θα πάει, θα έρθει και μας η ώρα μας, με την καλή έννοια...Φιλιά..

Μυρτώ@Καλέ ποιος είπε πως δεν του αρέσουν τα γεμιστά και τα κεφτεδάκια? Μπορεί να ζει άνθρωπος μόνο με αφρούς και γκουρμεδιές?

Talisker@Την αλεργία στον Αγγελόπουλο την κατανοώ και την σέβομαι και μαζί, και όλα τα λοιπά συμπτώματα.. Την φωτογραφία την άλλαξα όπως είδες αλλά δεν ξέρω να την κάνω πιο μεγάλη η ξανθιά..:-))

wintersea said...

Πρέπει να μιλήσουμε, έχουμε θέματα - το λέω για να μην το ξεχάσω!!!

Το Νησί ήταν συγκλονιστικό (@Δέσποινα - το Mega έχει webTV, μπορείς να το δεις ήδη το πρώτο επεισόδιο!) - αυτός ο Μάινας σου έκοβε την καρδιά φέτες...

Φιλιά ξανθορόζ πλάσμα :)