Ξυπνάω νωρίς και αλλάζω τα ρολόγια του σπιτιού.. Μια ώρα νωρίτερα, πράγμα που σημαίνει πως ο χειμώνας μπήκε για τα καλά και θα νυχτώνει από τις 7.. Μου αρέσει.. Φέρνει πιο κοντά τα Χριστούγεννα.. Φτιάχνω καφέ , μασουλάω μπισκοτάκια - έγιναν πραγματικά υπέροχα- και απολαμβάνω ένα μισάωρο ησυχίας πριν ξυπνήσουν ο Μάνος με τον Άρι.. Έξω έχει λιακάδα και κρύο και την ώρα που απλώνω τα ρούχα στην πίσω βεράντα το λυκόσκυλο της αυλής τεντώνεται χουζούρικα και μου κουνάει την ουρά..
Το πρωινό περνάει χαλαρά με μουσική, χουζούρι στον καναπέ και στοίβες κυριακάτικων εφημερίδων που προνοήσαμε να πάρουμε χτες το βράδυ επιστρέφοντας από την Fuga..
Το καινούριο εστιατόριο του Μεγάρου Μουσικής είναι λιτό αλλά πολύ όμορφο και έχει σχετικά απλή ιταλική κουζίνα που μου άρεσε πολύ.. Έφαγα χειροποιήτα λαζάνια με μοσχάρι ραγού για πρώτο, sirloin με πατάτες με δεντρολίβανο για κυρίως και στο τέλος, έκλεψα δυο κουταλιές από την panacotta με καφέ της Μάρθας.. Περάσαμε πολύ όμορφα και χαζέψαμε και την υπέροχη θέα της φωτισμένης Βασιλίσσης Σοφίας από ψηλά...
Η ώρα περνάει και αποφασίζω να μαγειρέψω για μεσημεροαπόγευμα... Κοτόπουλο με σάλτσα ροκφόρ και πατάτες τηγανητές.. Θα τηγανίσω μετά από πολύ καιρό, το αποφεύγω κυρίως γιατί μετά μυρίζει το σπίτι και μου χαλάει την ambience μου αλλά αύριο έχουμε Όλγα οπότε θα αερίζει όλη μέρα και είναι ιδανική ευκαιρία.. Βγάζω στον πάγκο τα υλικά μου, κοτόπουλο στήθος, ελαιόλαδο, λευκό κρασί, αλάτι, πιπέρι herbes de Provence, κύβους σκόρδου, κρέμα γάλακτος και ροκφόρ, και ξεκινάω..
Πλένω καλά το κοτόπουλο, το στεγνώνω με χαρτί κουζίνας και το τρίβω με μπόλικο πιπέρι.
Σε ένα μεγάλο τηγάνι βάζω δύο κουταλιές της σούπας λάδι να ζεσταθούν. Προσέχω πολύ το λάδι γιατί είναι λιπαρά και το ροκφόρ και η κρέμα και δεν θέλω να γίνει το φαγητό μου πιο βαρύ απ΄ότι πρέπει... Όταν κάψει, βάζω το κοτόπουλο και το ροδίζω γύρω γύρω για περίπου οκτώ λεπτά. Σβύνω με 3/4 του ποτηριού κρασί, προσθέτω δυο κύβους σκόρδο τριμμένους με το χέρι, ένα κουταλάκι του γλυκού herbes, ελάχιστο αλάτι και 1 1/12 φλιτζάνι κρέμα , χαμηλώνω την φωτιά και αφήνω το κοτόπουλο να βράσει για περίπου 20 λεπτά γυρίζοντας το κάθε τόσο για να ψηθεί ομοιόμορφα..
Όταν είναι έτοιμο, το βγάζω από το τηγάνι και ρίχνω μέσα το ροκφόρ (ένα μικρό πακέτο Societe) κομμένο σε μικρά κομμάτια με το χέρι...
Ανακατεύω καλά μέχρι να γίνει μια ενιαία, πηχτή σάλτσα, ξαναρίχνω μέσα το κοτόπουλο, το γυρίζω μια δυο φορές και σερβίρω.. Εμένα το συγκεκριμένο φαγητό μου αρέσει με πατάτες τηγανητές αλλά ο Άλκης εχτές μου είπε πως θα ταιριάζει περισσότερο με ρύζι.. Δεν ξέρω γιατί το ρύζι δεν είναι από τις αγαπημένες μου γαρνιτούρες αλλά μπορείτε αν θέλετε να το δοκιμάσετε...
Όταν είναι έτοιμο, το βγάζω από το τηγάνι και ρίχνω μέσα το ροκφόρ (ένα μικρό πακέτο Societe) κομμένο σε μικρά κομμάτια με το χέρι...
Ανακατεύω καλά μέχρι να γίνει μια ενιαία, πηχτή σάλτσα, ξαναρίχνω μέσα το κοτόπουλο, το γυρίζω μια δυο φορές και σερβίρω.. Εμένα το συγκεκριμένο φαγητό μου αρέσει με πατάτες τηγανητές αλλά ο Άλκης εχτές μου είπε πως θα ταιριάζει περισσότερο με ρύζι.. Δεν ξέρω γιατί το ρύζι δεν είναι από τις αγαπημένες μου γαρνιτούρες αλλά μπορείτε αν θέλετε να το δοκιμάσετε...
Τώρα η κουζίνα μου είναι πάλι καθαρή και ταχτοποιημένη, ο Droopy λιάζεται στο χαλάκι, ο Μάνος έχει πάει για ύπνο και ο Άρις για δουλειά.. Και εγώ, αφού χαζέψω λίγο ακόμα στα blogs και το Facebook θα πάω να συνεχίσω το βιβλίο μου μέχρι τις 6 που έχει την επανάληψη του Top Chef μια που τα Σάββατα δεν είμαστε ποτέ στο σπίτι για να το παρακολουθήσουμε στην ώρα του.. Και αργότερα έχει Just the two of Us οπότε θα χαζέψω - και θα ψηφίσω- τον αγαπημένο μου φωτογενή - και όχι μόνο- πολίστα... Μέρα cocooning κανονικά η σημερινή και πολύ μου αρέσει.. Αυτές οι χαλαρές Κυριακές μετά από μέρες ξενυχτιού και διασκέδασης είναι που φέρνουν πάλι την ισορροπία... Και τις απολαμβάνω όσο τίποτα.. Καλή υπόλοιπη Κυριακή λοιπόν και πολλά, πολλά φιλιά...
Υ.Γ. Ξαφνικά έγινε πολύ μαγειρικό το blog το ξέρω, αλλά είναι που περνάω την οικοκυρική μου φάση... Θα με ανεχτείτε για λίγο ελπίζω, άλλωστε έχω και άλλου είδους ερεθίσματα αυτόν τον καιρό και μάλιστα πάρα μα πάρα πολύ έντονα, απλά τα επεξεργάζομαι προς το παρόν και όταν έρθει η ώρα, θα ανεβάσω τα ανάλογα posts - σας το υπόσχομαι - και μάλιστα με εντελώς - αλλά εντελώς όμως - άλλο περιεχόμενο...:-)
10 comments:
Σχετικά με τις τηγανητές πατάτες... Βρήκα αυτή τη συνταγή όπου γίνονται στο φούρνο αλλά σαν τηγανητές. Νόστιμες έγιναν, αλλά άργησαν πολύ (ίσως έβαλα χαμηλή θερμοκρασία για το φούρνο μου)
http://sintagespareas.gr/sintages/tiganites-patates-xoris-tipseis.html
wwoowww my God!!!!
ευακι λατρευω αυτη τη συνταγη
λατρευω αυτες τις εικονες
κι αν το ειχα δει νωριτερα μπορει να εμενα και σπιτι διοτι ξεσηκωθηκαμε να παμε για ουζακι στη θαλασσα ΚΑΙ ΠΑΓΩΣΑΜΕ
παντως ορκισου μου πλιζζ απο Δευτερα μπαινω παλι σε διαιτα
-οχι σαλτσες
-οχι πιττες
-οχι υπεροχες συνταγες!!
καντο για τη φιλη σου !!!!!!!!!!
Po re ti exasa!! Tin epomeni fora mou to xrostas auto to menu.
Z. opos Zorro
απαπαπαπααααα! αυτές τις πατατούλες θα τις δω στον ύπνο μου απόψε στο λέω :-D
έχει και μαστερ σεφ στις 7, να μη ξεχνιόμαστε λέμε! και κάνει το master class ο πως του παν' τα μπλε...!
αυτά τα άλλοθ είδους ερεθίσματα τι είναι πάλι; ξέρω; όχι νομίζω! πφ
φιλάκια
Φαίνεται πολυ ωραια η συνταγη, οπως και η χτεσινή. Ταιριαζουν και με τον καιρο -οχι την σημερινη ορωινη λιακαδα, με το κρυο που πεφτει μολις κρυβεται ο ηλιος. Μια παρατηρηση, λιγο ξερολιστικη, και συγνωμη κιόλας, αλλα το σκεφτομαι απο την αλλη φορα που τοχεις ξαναγραψει: τα βοτανα που χρησιμοποιεις, τα herbes, οι θυμαροριγανες στο πολυ γουστοζικο κουτι, δεν ειναι "επαρχιωτικα" δηλαδη de provInce, αλλα προβηγκιανα, της προβηγκιας, de provEnce.
Μια καλησπέρα και ένα χαμόγελο. Προς το παρόν αυτά μόνο. :-)
Ο γνωστός
Oμολογώ πως βαριέμαι λίίίίγο όλη τη διαδικασία αλλά το αποτέλεσμα είναι wow απλά! Και ναι, αν και αγαπώ το ρύζι, οι τηγανιτές πατάτες είναι ΠΑΝΤΟΤΕ καλύτερο συνοδευτικό, τι να λέμε ;))
Kατά τα άλλα, και εδώ "λιωσιματική" Κυριακή :D
Kαλή εβδομάδα να έχουμε, φιλιά!
Αυτό το φαγητό είναι πολύ δυνατό!
Μιλάμε για την υπέρτατη λιχουδιά, τι να λέμε τώρα...
Η ιδέα με το σκόρδο μου φάνηκε πολύ σένια!
Τέτοια φαγητά μ'αρέσουν κι εμένα και δυστυχώς τα φτιάχνω και συχνά, αλλά τι πειράζει;;;
Μια ζωή την έχουμε!!
Αυτες οι εναλλαγες απο τη μαγειρικη στα πιο "δυσκολα" θεματα ειναι που μας κρατανε στην τσιτα ;-)
Δήμητρα@ Ενδιαφέρουσα ιδέα φαίνεται.. Σ' ευχαριστώ πολύ..:-)
Talisker@ Θα βάλω τα δυνατά μου φιλενάδα..:-)) Φιλιά...
Z. opos Zorro@ Οκ.. Υπόσχεση..:-)))
Τζίτζι@ Αυτός ο τύπος με τα μπλέ ανάβει φωτιές και μέσα από απλές φωτογραφίες τελικά...:-)))
υ.γ. μια χαρά τα ξέρεις και τα ερεθίσματα.. Σιγά μην δεν τα ήξερες...
αναστασία@ Το διόρθωσα.. Ευχαριστώ πολύ...:-)))
Ο γνωστός@ Μια χαρά είναι και αυτά...:-))
Chrysoulaki@Συμφωνώ απολύτως.. Και για τις πατάτες και για τις Κυριακές..:-))
elekat@ Τα φτιάχνεις και μάλιστα τέλεια όπως έχω διαπιστώσει.. Φιλάκια..:-)))
man agout town@ Έτσι είναι αρκεί να υπάρχει μια κάποια ισοροπία στις εναλλαγές..:-))
Post a Comment