Saturday, October 9, 2010

Back to normal...

Η ζωή ξαναρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει στους κανονικούς της ρυθμούς.. Δυσκολότερα από ότι φανταζόμουν ή έλπιζα είναι η αλήθεια, αλλά έτσι είναι τα πράγματα.. Κάθε μεγάλη περιπέτεια έχει σημάδια και απώλειες.. Και εγώ, παλεύω να θάψω καταρχάς τον φόβο που ακόμα έχει αφήσει τα απομεινάρια του μέσα μου - αυτόν τον φόβο του ότι τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ ξανά τα ίδια και πως αυτό το απαραίτητο ετήσιο check up θα έχει πια μια άλλη, εντελώς διαφορετική βαρύτητα - και ταυτόχρονα προσπαθώ να δικαιολογήσω στο μυαλό και την καρδιά μου τις απώλειες.. Απώλειες που υπήρξαν και που με πλήγωσαν  πάρα πολύ παρόλο που δεν θέλω να τις συζητήσω ούτε εδώ ούτε και πουθενά αλλού..
Anyway… Δεν θέλω άλλα δυσάρεστα ποστ, δεν θέλω άλλες δυσάρεστες σκέψεις γενικά.. Η ζωή προχωράει, μας δίνει χαρές αλλά και μαθήματα, και στην πραγματικότητα όλα μπορούμε και να τα αντέξουμε και να τα λύσουμε, είτε με εύκολο είτε με πιο δύσκολο τρόπο… Αρκεί, για μας τους γονείς, να μην έχουν να κάνουν με τα παιδιά μας.. Όταν η καταιγίδα περάσει το ουράνιο τόξο θα βγει όπως και να ‘χει… Και μπορεί στην βάση του να μην κρύβει πάντα νάνους που κρατάνε πιθάρια με χρυσά νομίσματα, όμως μόνο και μόνο το να λουστείς με τα χρώματα του μοιάζει αρκετό για να πάρεις βαθιά ανάσα και να συνεχίσεις να περπατάς.. Χαμογελώντας…
Έτσι, θέλω το σημερινό μου ποστ να κλείσει με ένα χαμόγελο… Και τι καλύτερο από το να σας παρουσιάσω – κάλιο αργά παρά ποτέ- το υπέροχο δώρο που μου έκανε η φίλη μου η Λιάνα στο τραπέζι της προ- προηγούμενης Παρασκευής…

Δεν είναι κούκλες αυτά που βλέπετε, είναι τα ωραιότερα γάντια κουζίνας που έχω δει ποτέ, ο ορισμός του φιν φον όπως θα έλεγε και η Δέσποινα, και ήρθαν στα χέρια μου αμπαλαρισμένα σε ένα υπέροχο κουτί με δυο ασορτί πετσέτες... Και μπορεί βέβαια να μην τα φορέσω ποτέ για να πλύνω πιάτα, γιατί δεν θέλω να τα χαλάσω, θα τα κρεμάσω όμως σε περίοπτη θέση στην κουζίνα μου, κοντά στην ροζ ποδιά μου με το στέμμα που γράφει Princess, για να μου θυμίζουν πως ακόμα και τα οικοκυρικά, αν τα κάνεις με τρόπο και όχι με κόπο, μπορούν να γίνουν μια ενασχόληση για γυναίκες με γούστο, άποψη και απίστευτο στυλ…
Σας φιλώ όλους και όλες πολύ, σας εύχομαι να περάσετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο και από Δευτέρα όλα, μα όλα, να είναι καλύτερα… :-)

Το τραγουδάκι σήμερα είναι για το ουράνιο τόξο.. Παλιό, κλασσικό και αγαπημένο, όπως όλα τα πράγαματα και οι άνθρωποι που μένουν μαζί μας για πολύ, πολύ καιρό...

14 comments:

δεσποιναριον said...

Καλα αυτα τα γαντια τα φορας και στην οπερα αν δε βρισκεις τα μεταξωτα σου! (λεμε τωρα) Μπραβο Λιανα!
Τωρα ξερεις οταν περασουμε μεγαλο ψυχολογικο λουκι δε φευγει γρηγορα. Θα ξεπεραστει και σου υποσχομαι οτι καθε επομενη εξεταση ΔΕΝ θα ειναι τοσο αγωνιωδης! Στο υποσχομαι θα δεις. Ενα καινουργιο προγραμμα στη ζωη μας και παμε παρακατω. Τα φιλια μου!

Anonymous said...

Iparxei mia megali alithia stin zoi kai fantazomoun pos eidika esi tin ixeres kala. Oi anthropoi pou apofasizoun na figoun sta dyskola gia opoion logo kai an to kanoun den itan pote pragatika ekei. Den xero gia poion i poia les auti i mystikopatheia tou teleftaiou kairou katandaei spastiki pia omos i symvouli mou einai na epikentrotheis sta kala pou sou sinevisan kai na afiseis ta ypoloipa stin akri.Den axizei kanenas kai kamia na sou xalaei mia stigmi tis zois sou pou kanonika einai gia na tin giortazeis gia poly kairo.
Z. opos Zorro

La Gigi said...

Back to normal λοιπον και ετσι πρεπει και σου ειπα να μη φοβασαι τιποτα, μπορεις να τα νικησεις ολα οταν θελεις!
Αυτο που δεν θες να συζητησεις τα αλλα καθολου δεν το μπορω στο λεω καθαρα....
Σε φιλω

Anonymous said...

Υπέροχο τραγούδι! Καλό Σ/K και don't worry, όλα θα στρώσουν. Έστω και σιγά σιγά. :)
Φιλιά!

Anonymous said...

Το σχόλιο του Ζ. δεν το κατάλαβα. Ξέρει μάλλον περισσότερα από μας τους υπόλοιπους για το θέμα. Πάντως όντως χρειάζεται χρόνος για να βγεις τελείως από μια τόσο δύσκολη ψυχολογική κατάσταση σαν αυτή που πέρασες. Θα γίνει με την ώρα του και στο μεταξύ εσύ χαλάρωσε και απόλαυσε την ηρεμία σου.
Ο γνωστός

wintersea said...

Βάλε τα γάντια και πλύνε ένα μόνο πιάτο, από το ωραιότερό σου σερβίτσιο - ξέπλυνέ το έστω! Να πάρουν κι αυτά μια χαρά, και μετά ναι, κρέμασέ τα... Εγώ θα τα κορνιζάριζα, είναι σαν έργο τέχνης τελείως όμως!

Όσο για τα υπόλοιπα... μη μασάς :))

Multi Psi said...

AAAAAA !!! thelo aisiodoksia....ola einai kala pia .....telos!!!

oso gia tis apolies!!! ma den tha eitan pote pragmatika ekei!!!!

Oso gia ta gantia......trellenomai gia fin fon gantia kouzinas!!!

filakia xxxx

STELIOS PENTARVANIS said...

με αυτά τα γάντια δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα μπεμπέ, το μόνο που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι τα αυριανά hamburger και η τέλεια εμφανισή τους φιλιάααααααααα

Anonymous said...

Σε λένε Έυη και είσαι καλά... το λέει επάνω δεξιά :)
χμμ... 2ο σχόλιο, νοτ γκουντ!
Αμυ

Anonymous said...

Με άφησαν άφωνη τα γάντια¤ είναι σαν φόρεμα του Βασίλη Ζούλια μεταποιημένο από την κυρία Γκαλίνα από το φασόν της ΒSΒ στη Βουλγαρία. Δεν είχα πάρει είδηση την περιπέτειά σου. Σιδερένια.
Μ.Η.

So_Far said...

Λοιπόν Ευούλα ο πρώτος καιρός είναι πολύ δύσκολος, γιατί το μυαλό καρφώνεται εκεί και δεν ξεκολλάει εύκολα και κυρίως δεν πείθεται. Και νιώθεις ότι είσαι με το ένα πόδι στους 'απέναντι'
Να ηρεμήσεις, να περνάς καλά, να μην ταλαιπωρείσαι συναισθηματικά ( και εδώ και καιρό θέλω να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με τα σχολια του Ζ, όπως Ζορρό όπως και σήμερα ) και να ξέρεις ότι αν ήταν κάτι 'αλλο' δεν θα ήσουν τώρα σπίτι σου
Θα τα πούμε και από κοντά αυτή τη βδομάδα αλλά μέχρι τότε θα σου ξαναγράψω να μην σπαταλιέσαι συναισθηματικά όπου δεν υπάρχει 'φως' . Αυτές οι ταλαιπωρίες πληρώνονται στα χειρουργεία με επιγραφές οζίδια, σκιάσεις κλπ .
Και επιτέλους με μερικούς ανθρώπους καλύτερα να αγαπιόμαστε από μακριά. Είναι και αυτό ένα είδος ενεργειακού μοντέλου.
Πολλά φιλιά και θα τα πούμε, είσαι ευάλωτο κορίτσι αυτό τον καιρό . Να προσέχεις sunshine

elekat said...

Ευτυχώς όλα καλά!!!

Τα γάντια είναι απίστευτα αλλά είναι κρίμα να πλύνουν πιάτα όντως!

Tali said...

Nα σε δω να τα φορας και τι στον κοσμο..!!!!!!!!!!


λογια παρηγορητικα και ενθαρρυντικα αλλα απο μενα δεν εχει , δεν τα χρειαζεσαι αλλο και αλλαξε mood.
-τωρα!
μια χαρα τα καταφερες

-παμε γι αλλα!!!!!!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

fevis said...

δεσποινάριον@ Ήμουν σίγουρη πως ειδικά εσύ θα ενθουσιαζόσουν...Όσο για τα υπόλοιπα, ηθικό ακμαίο και όλα καλά.. Φιλιά πολλά φιλενάδα μου...:-)

Z όπως Ζορρό@ Ναι ρε μωρό μου την ξέρω την αλήθεια αυτή και έχεις δίκιο, πάντα είχες δίκιο και εσύ και όλοι οι υπόλοιποι αλλά τι να κάνουμε τώρα? Είμαι χαζή και πεισματάρα και βαράω κουτουλιές στον τοίχο από χόμπι.. Μ΄αγαπάς όμως παρόλα αυτά και το ξέρω και αυτό μου φτάνει..Φιλιά!

Τζίτζι@Οκ, θα τα συζητήσω κάποια στιγμή λοιπόν.. Soon.. Στο μεταξύ, φιλιά πολλά και καλημέρες...:-))

Chrysoulaki@ Έστρωσαν ήδη..:-) Είμαι γρήγορη όταν πάρω την απόφαση στα σοβαρά..

Ο γνωστός@ Σ' ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.. Και για την υπομονή..:-)

wintersea@Λες να τους κάνω σεφτέ? Οκ, θα το κάνω λοιπόν, και μετά σε μια σεμνή τελετή θα τα εντοιχήσω...:-)))

Multi Psi@ Ναι αγαπημένη μου.. Αισιοδοξία θα έχεις από εδώ και εμπρός, άλλωστε εσένα ειδικά στο χρωστάω γιατί ήσουν από τις πρώτες που με συμβούλεψες σωστά και εγώ σε αγνόησα... I will make it up όμως... Φιλάκια...

the wrong man@ Τα hamburgers ελπίζω να τα απόλαυσες τελικά.. Την επόμενη φορά βέβαια θα σου πω μισή ώρα νωρίτερα από το κανονικό για να έρθεις on time και να μην κινδυνέψει το γεύμα μου να κρυώσει..:-))))

Άμυ@ Σωστό κι αυτό..:-)

Μ.Η.@ Με την καλή έννοια θα το πάρω αυτό..:-) Ευχαριστώ πολύ..

So_Far@Εμείς τα είπαμε τηλεφωνικά και θα τα πούμε και από κοντά άμεσα οπότε και θα δεις πως δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς.. Όλα καλά πια.. Φιλάκια..

elekat@ Τα γάντια είναι όλα τα λεφτά.. (Του πλυντηρίου πιάτων..:-)))

Talikser@Άλλαξα.. Πάει τώρα, πέρασε... Και είμαστε ήδη στα άλλα...:-))) Φιλιά!!!